Συνέντευξη της Ναταλίας Δραγούμη στην “Κυκλαδική”
Με ποια κριτήρια, προσωπικά φυσικά, επιλέξατε την Ίο ως τόπο διακοπών; Την επισκέπτεστε μόνο καλοκαίρι ή και κατά διαστήματα τον υπόλοιπο χρόνο;
Όπως όλοι είχα πάει με τους συμμαθητές μου όταν ήμουνα 18 χρόνων στον Μυλοπότα, στο σπίτι μιας συμμαθήτριάς μας, και είχα κάνει τη “γνωστή ζωή” στη χώρα, με τα σφηνάκια, το πολύ γλέντι ως το πρωί, πολύ γέλιο και ανεμελιά! Το νησί τότε, παρά τους αμέτρητους τουρίστες, είχε μία ατμόσφαιρα άγονης γραμμής. Μετά από χρόνια η ζωή με έφερε πάλι στην Ίο, στο Μυλοπότα, λόγω της δουλειάς του άντρα μου που είναι αρχιτέκτονας και έχει έντονη δραστηριότητα στο νησί. Τώρα το βλέπω με τελείως διαφορετικό μάτι. Πάω συχνά με την οικογένειά μου χειμώνα καλοκαίρι! Έχει γίνει κατά μία έννοια το νησί μου, χωρίς βέβαια να προδώσω την Αίγινα όπου πέρασα τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων και συνεχίζω ακόμα.
Ειλικρινά η Ίος δεν έχει αλλάξει καθόλου από τότε που ήμουνα 18 χρόνων. Διατηρεί αυτήν την αγριάδα, δεν έχει χτιστεί τόσο πολύ όσο τα άλλα νησιά των Κυκλάδων και έχει ένα εναλλακτικό και μποέμ στοιχείο σε συνδυασμό με έντονο ποιοτικό clubbing. Μία πολύ μεγάλη αντίθεση η οποία γίνεται φοβερά γοητευτική για το νησί. Έχει ένα από τα μεγαλύτερα club των Κυκλάδων το οποίο φιλοξενεί DJ stars από όλο τον κόσμο στην ηλεκτρονική σκηνή! Μ’αρέσει η Ίος γιατί νιώθω πολύ έντονα το στοιχείο της φύσης και νιώθω ελεύθερη δεδομένου ότι δεν συναντάω συχνά γνωστούς από την Αθήνα! Θα ήθελα κάποια στιγμή να αποκτήσω σπίτι εκεί. Ένα άλλο στοιχείο που μ’αρέσει είναι ότι είναι πολύ κοντά στην αγαπημένη μου Νάξο, η οποία μου προσφέρει μια τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα και είναι εξαιρετική εναλλαγή χωρίς μεγάλη διαδρομή! Στην Ίο δεν θα ξεχάσω ποτέ τα νερά σαν πισίνα. Το ηλιοβασίλεμα από τον Μυλοπότα. Την εναλλαγή ερημικών παραλιών με πολυσύχναστες παραλίες χωρίς ενοχλητικά κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα.
Τι θα ξεχωρίζατε από τα χαρακτηριστικά της και τι θα προτείνατε σε κάποιον που θέλει να την επισκεφθεί;
Έχει πολύ ωραίο φαγητό και ταβέρνες παραδοσιακό τυροκομείο πολύ ωραίο για επίσκεψη και ωραία τοπικά προϊόντα για αγορά. Εγώ δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το χοντρόμελο. Ένα μέλι που βγαίνει μόνο στην Ίο και που ταιριάζει φοβερά με το ταχίνι που τρώω το πρωί. Εκτός από τις ταβέρνες έχει και ωραία εστιατόρια με προσωπικότητα και εσάνς εξωτερικού!
Επίσης στη Νιό, στη χώρα, τρώω το πιο ωραίο σπιτικό ταϊλανδέζικο! Για να μείνει κανείς προτείνω τον Μυλοπότα όπου έχει επιλογή για όλες τις οικονομικές δυνατότητες. Οπωσδήποτε κάποιος πρέπει να επισκεφθεί το θέατρο Οδυσσέας Ελύτης που έχει φοβερή θέα, το μουσείο Γαΐτη, τον προϊστορικό οικισμό, τον τάφο του Ομήρου και φυσικά τις απομονωμένες παραλίες!
Πώς είναι η ζωή για τους καλλιτέχνες στη διάρκεια της πανδημίας; Ποιές είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και αντιμετωπίζετε προσωπικά;
Η δική μου ζωή στην εποχή της πανδημίας δεν έχει αλλάξει ριζικά διότι δουλεύω στην τηλεόραση στις “Οκτώ λέξεις” και “στα τραγούδια λέμε ναι”. Επίσης ετοιμάζω με τον ισραηλινό σκηνοθέτη Μπερνάρν Dicheck ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το οποίο αφορά και την οικογένειά μου.
Η μεγάλη διαφορά της ζωής μου είναι η απουσία του θεάτρου, το οποίο είναι ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητάς μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η απουσία αυτή έχει δημιουργήσει μία τεράστια πληγή στον πολιτισμό που δεν ξέρω πώς και πότε θα επουλωθεί. Είναι πάρα πολύ δύσκολη εποχή για όλους τους καλλιτέχνες καθώς και για τους παραγωγούς..
Ελπίζω ότι θα ανακάμψουμε και το καλοκαίρι θα μπορέσουμε πάλι να πάμε σε καλοκαιρινά θέατρα και σε συναυλίες. Η μουσική επίσης, η ζωντανή μουσική είναι κάτι που έχει λείψει πάρα πολύ στον κόσμο! Δεν έχω παρά να σκέφτομαι ότι μετά από αυτήν την στέρηση θα υπάρξει πολιτιστικός οργασμός!
Το χειρότερο απ’ όλα στην πανδημία είναι ότι έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε κάποια πολύ ασυνήθιστα πράγματα.. Κατά τ’άλλα η οικογενειακή ζωή είναι κάτι το οποίο απολαμβάνω τόσο που σχεδόν θα μου κακοφανεί όταν ανοίξουν τα σχολεία και θα φεύγουν τα παιδιά (γέλια).
Είναι πολύ σημαντικό να φτιάξεις την ατμόσφαιρα στο σπίτι σου έτσι όπως σου αρέσει ώστε να μπορείς να είσαι ευτυχής μέσα του και να μην έχεις ανάγκη να βγαίνεις…
Μου έχουν λείψει, ωστόσο, πάρα πολύ οι καφέδες και το ποτάκι με φίλους!
Σκέφτομαι συνέχεια ότι όταν περάσει η πανδημία θα θέλω να καλώ κάθε βράδυ σπίτι φίλους και να τους μαγειρεύω, πράγμα το οποίο δεν μπορώ να κάνω γενικά λόγω θεάτρου!
Πιστεύετε ότι η πανδημία δημιουργεί ανάσχεση δημιουργικότητας, χρόνο για περισυλλογή; Θα μπορούσατε να δείτε μια θετική πλευρά σε ό,τι ζούμε;
Επειδή είμαι άνθρωπος που δεν μ’ αρέσει να κάθομαι με σταυρωμένα χέρια -από μικρή το είχα αυτό- θεωρώ ότι μία τέτοια δύσκολη εποχή πρέπει να ψάχνουμε και να ανακαλύπτουμε όλα αυτά που τόσο καιρό δεν μπορούσαμε να κάνουμε λόγω έλλειψης χρόνου. Ακόμα και να παγώσουμε το χρόνο και να σκεφτούμε. Δεν μπορώ να νιώθω ότι περνάει ο χρόνος χωρίς να είμαι δημιουργική οπότε πάντα ψάχνω κάτι να κάνω το οποίο με πάει μπροστά! Και κοιτάζοντας γύρω μου βλέπω ότι αρκετός κόσμος ανακάλυψε κάποια πτυχή του εαυτού του που δεν ήξερε ή κάποια δραστηριότητα που δεν ήξερε ότι μπορούσε να κάνει! Για μένα είναι πολύ σημαντικό που κάνω αυτό το ντοκιμαντέρ το οποίο χρειάζεται πολλές έρευνες και πολύ διάβασμα γύρω από την οικογένειά μου και πολλή συζήτηση με τον πατέρα μου και πολλές συναντήσεις Skype με τον σκηνοθέτη που βρίσκεται στο Τελ Αβίβ. Επίσης έχω αρκετό χρόνο να ετοιμάζομαι και να μαθαίνω πολλές πληροφορίες για τα αφιερώματα που κάνουμε στην εκπομπή “στα τραγούδια λέμε ναι” κάθε Σάββατο στην ΕΡΤ! Είναι πολύ ωραίο να διαβάζεις και να μαθαίνεις ιστορίες για ανθρώπους.
Ένα πολύ αρνητικό την εποχή της πανδημίας είναι ότι μου έχουν ενταθεί οι ανησυχίες για την υγεία και γενικά κάνω συχνά μαύρες σκέψεις γιατί τριγυρίζει συνεχώς, γύρω μας, κάτι σκοτεινό. Μόνο και μόνο που καθημερινά μετράμε νεκρούς είναι δύσκολο να μην σκέφτεσαι αρνητικά γι’ αυτό και πρέπει να κρατιόμαστε από άλλα πράγματα, όπως, ας πούμε, την τέχνη. Τέλος, χαίρομαι πολύ που συμμετείχα στην κρατική καμπάνια ψυχικής στήριξης γυρίζοντας το σποτάκι για το 10306 διότι είναι εποχή που η κατάθλιψη ελλοχεύει και χαίρομαι που έτσι μπορώ να βοηθήσω και να προτρέψω τους ανθρώπους να αναζητήσουν βοήθεια αφού γίνεται χωρίς δική τους οικονομική επιβάρυνση!
