Την ώρα που οι επίσημες πηγές διαψεύδουν τα περί επισιτιστικής κρίσης, οι αγρότες και οι παραγωγοί τονίζουν ότι έχουν εγκαταλειφθεί τα χωράφια εξαιτίας της ακρίβειας με αποτέλεσμα να μένουν μεγάλες εκτάσεις ακαλλιέργητες και κατά συνέπεια να οδηγούμαστε στην μείωση της παραγωγής. Όπως αναφέρει ο πρώην πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας παραγωγών Λαϊκών αγορών, Κώστας Πανάγαινας, «αν ο Έλληνας καταναλωτής δεν αναγνωρίσει την αξία των λαϊκών αγορών, θα πεθάνει από ασιτία». Με καλή διαχείριση ωστόσο τονίζει πως δεν θα υπάρξει επισιτιστική κρίση.
Συνέντευξη στον Λάμπρο Δεμερτζή
Θέλω να ξεκινήσω με δύο σκέλη της ερώτησης, το ένα είναι επισιτιστική κρίση και το δεύτερο είναι ακρίβεια. Είστε ένας άνθρωπος – παράγοντας των αγορών, ποιά είναι η εικόνα που έχετε εσείς;
Όλα έχουν την αιτία τους. Οι λόγοι είναι γνωστοί, η παραπέρα διαχείριση είναι το ζητούμενο. Το γάλα χύθηκε. Δεν μπορούν να κλαίνε πάνω από το χυμένο γάλα. Πρέπει να βρεθούν οι τρόποι εκείνοι που θα διορθώσουν τις κακές πολιτικές μακροχρόνια. Επισιτιστική κρίση, εγώ κατάγομαι από την ορεινή κορινθία περιμέναμε από μικρό παιδί που ήμουν εγώ τις καινούριες μηχανές να αλωνίσουν το σιτάρι. Τώρα δεν παράγεται ούτε μισό κιλό σιτάρι εδώ και 40 χρόνια. Εστράφη η αγροτική πολιτική σε τέτοια κατεύθυνση που παρέσυρε τους αγρότες απανταχού να μην κοιτάξουν να εξασφαλίσουν 5 τσουβάλια σιτάρι για την δική τους σίτιση. Αλλά σου λέει έλα μωρέ 0,50 ευρώ στο φούρνο είναι. Και έτσι λοιπόν υπήρχε υπερκαλλιέργεια σε προϊόντα τα οποία τώρα είναι σε μηδενική απόδοση οικονομική -για παράδειγμα έτρεξαν όλοι να καλλιεργήσουν σταφίδα. Η σταφίδα τώρα εξευτελίζεται στα 0,40 με 0,50 λεπτά και το κόστος καλλιέργειας είναι 0,70. Επιτρέπεται τώρα στα Μέγαρα να υπάρχουν εκατομμύρια τόνοι ετησίως καλαμπόκι για να σιτιστούν τα πτηνά; Και να γίνεται αυτό με την κυβέρνηση να λέει ότι το 50% το εισάγουμε από την Βουλγαρία το 30% από την Ουκρανία; Και εμείς να βουλιάζουμε; Αυτός ο ελληνικός κάμπος τι γίνεται;
Υπάρχει δυνατότητα να καλλιεργήσουμε τώρα;
Εκ μηδενικής βάσεως της αγροτικής πολιτικής την χώρας. Εστράφη ο Έλληνας παραγωγός σε εσωστρεφή λειτουργία και όχι εξωστρεφή, διότι λένε ότι το μεγαλύτερο χωράφι μας είναι ο τουρισμός. Και μετά μια η πανδημία, μία ο πόλεμος πάει το χωράφι, ξεράθηκε. Όλα αυτά γίνανε γιατί ο Έλληνας παραγωγός είναι πάντα στην ανάγκη και έτσι στον βωμό της ψηφοθηρίας δεν υπήρξε μια αγροτική πολιτική που θα βοηθούσε. Τώρα η ακρίβεια. Η ακρίβεια είναι το αποτέλεσμα των γεγονότων που ανέφερα πριν. Όταν δεν υπάρχει παραγωγή και υπάρχει μόνο ζήτηση το αποτέλεσμα είναι να υπάρξουν αυξήσεις, οι οποίες ξεκινούν από δύο βασικά σημεία. 1ον η ενέργεια, και ο βασικότερος λόγος που η ενέργεια αυξάνεται είναι εξωγενείς παράγοντες. Αλλά μη ξεχνάμε το γεγονός ότι η ενέργεια αυξήθηκε πριν γίνει ο πόλεμος. Άρα λοιπόν παγκοσμίως μπορούμε να πούμε ότι η πρόοδος δεν είναι μπροστά, είναι πίσω. Όσο μπροστά πηγαίνουμε τόσο καταστρεφόμαστε. Ως πού θα φτάσουμε; Μη μου πείτε ότι το ίντερνετ σε κάνει πιο γρήγορο και πιο έξυπνο. Φτάσαμε σε ένα σημείο να μη μπορούμε να αντιληφθούμε αυτό το οποίο μας παίρνουν. Οι άνθρωποι οι ίδιοι πρέπει να έχουν άμυνες και εδώ η άμυνα που μπορούμε να έχουμε εμείς είναι να βρούμε τρόπο να παράγουμε ενέργεια. Αν ο Έλληνας καταναλωτής και αυτή την φορά δεν αναγνωρίσει δημοσίως την αξία του θεσμού των λαϊκών αγορών θα πεθάνει όλος ο κόσμος από ασιτία. Είναι αδιανόητο οι τιμές χοντρικής πωλήσεως στην λαϊκή αγορά να είναι ίδιες με την λιανική. Πώς ζούμε εμείς ένα θεός ξέρει.
‘Έχουμε επάρκεια αγαθών;
Πιστεύω ότι με καλή διαχείριση και με χαλιναγώγηση των ιδιαίτερων συνθηκών των νοικοκυριών που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια θα την βγάλουμε καλύτερα.
