Ο Αλέξης Τσίπρας προτείνει το σύγχρονο μοντέλο κόμματος που όχι μόνο θα εμπνέει τη συμμετοχή των πολιτών αλλά και θα την επιτρέπει.
Η συζήτηση είχε ήδη ξεκινήσει, όχι γιατί υπήρχε η ανάγκη θεωρητικών αναζητήσεων, αλλά για να δοθεί μια απάντηση στο φαινόμενο της κρίσης του κομματικού μοντέλου και της περιορισμένης συμμετοχής των πολιτών που διαπερνά οριζόντια το πολιτικό σύστημα. Η παραδοσιακή πυραμιδωτή δομή των κομμάτων όλου του πολιτικού φάσματος, γέννημα της βιομηχανικής επανάστασης, είναι αναποτελεσματική, καθώς οι πολίτες οργανώνονται σε πολιτικά σχήματα αντίστοιχα του νέου τρόπου εργασίας και κοινωνικής δικτύωσης που αναφέρονται σε μια νέα σχέση των παραγωγικών δυνάμεων της 4ης βιομηχανικής εποχής.
Η απλοποίηση της διαδικασίας ένταξης στο κόμμα είναι το πρώτο βήμα, όμως ο καταλύτης είναι η υιοθέτηση του μοντέλου συμμετοχικής αμεσοδημοκρατίας μέσω ψηφιακών εσωκομματικών δημοψηφισμάτων που αναδεικνύει το μέλος ως κέντρο της νέας εποχής και όχι την Ο.Μ. και προσαρμόζει την κομματική ζωή στην ψηφιακή εποχή. Η συμμετοχή σε μια κυβέρνηση θα προϋποθέτει πλέον τη διεξαγωγή καθολικών δημοψηφισμάτων, όπως και η συγκρότηση ψηφοδελτίων για εθνικές ή αυτοδιοικητικές εκλογές, προκριματικές διαδικασίες, στις οποίες θα συμμετέχει η βάση.
Η Θέσπιση Επιτροπής Δεοντολογίας, εκλεγμένης από το συνέδριο, διασφαλίζει τα δικαιώματα των μελών και ενισχύει την διαφάνεια και η ύπαρξη σαφούς κανονισμού λειτουργίας θέτει κανόνες στο κόμμα.
Ο καθορισμός των τριών θητειών για βουλευτές, ευρωβουλευτές και κομματικές θέσεις ευθύνης, εξαιρουμένου του εκάστοτε προέδρου και πρώην πρωθυπουργών, πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ για να αποδείξουμε ότι δεν αποτελεί μια μελλοντική υπόσχεση θεσμικής και ηλικιακής ανανέωσης, αλλά μια έμπρακτη τομή.
Η εκλογή Προέδρου από τη βάση δίνει τη δυνατότητα στα μέλη και όχι σε μη μέλη, να επιλέγουν την ηγεσία τους χωρίς να εκχωρούν το δικαίωμα αυτό σε αντιπροσώπους.
Η εκλογή της Κ.Ε. από τη βάση ενδυναμώνει το ρόλο των μελών, αρκεί να διασφαλίζεται η ισότιμη πρόσβαση των υποψηφίων, για το όργανο, στην εκλογική βάση και αυτό μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσω περιφερειακής κάλπης. Η επιλογή της κεντρικής επιτροπής μέσα από περιφερειακές κάλπες, κατ’ αναλογία με τον αριθμό μελών που διατηρούν, με την πρόβλεψη να εκφράζονται οι εκλογικές, σε νομαρχιακό επίπεδο, περιφέρειες, μέσω της κατ’ ελάχιστον διασφαλισμένης εκλογής με βάση την εντοπιότητα της ψήφου, μας φέρνει σε πλήρη αντιστοιχία με την Ευρώπη των περιφερειών, όπου η στρατηγική ανάπτυξης και κατ’ επέκταση η κατανομή των κονδυλίων γίνεται ανά διοικητική περιφέρεια.
Η θέση της περιφερειακής εκλογής της Κ.Ε. δεν ισοδυναμεί με πρόταση ομοσπονδοποίησης του κόμματος, όπως άλλωστε και το εθνικό κοινοβούλιο που εκλέγεται από κατά τόπους εκλογικές περιφέρειες δεν εκπροσωπεί ομόσπονδο κράτος.
Επιπρόσθετα, η αδιαμεσολάβητη εκλογή από τη βάση αποτελεί αμεσοδημοκρατικής αντίληψης πολιτική και ως τέτοια, δε χρήζει, πλέον, ανάγκης προστασίας ποσοστώσεων συλλογικοτήτων. Δεν θα επικρατούν, πλέον, λίστες και χαρτάκια, αλλά η κοινωνική και πολιτική αντιστοίχιση. Την προοπτική αυτή θα ενίσχυε και η σταυροδότηση για την εκλογή των μελών της Κ.Ε. της τάξης του 10% αντί του 30% που ενισχύει τασικούς μηχανισμούς.
Τέλος, η εκλογή από τη βάση της Κ.Ε. σε περιφερειακό επίπεδο, με τη θεσμική συμπλήρωση των Συντονιστών των Ν.Ε., των βουλευτών και των περιφερειακών συμβούλων, όχι μόνο διαμορφώνει αποτελεσματικότερα περιφερειακά όργανα αλλά καθιστά και περιττό ένα διαβουλευτικό όργανο όπως το Εθνικό Συμβούλιο. Χρειαζόμαστε όργανα να λειτουργούν και όχι να αλληλεπικαλύπτονται προκαλώντας αδράνεια.
Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και οι οριζόντιες πρακτικές δικτύωσης απελευθερώνουν το κόμμα από τη διαμόρφωση κατεστημένων και ενισχύουν όσους θέλουν να συμβάλλουν σε αυτό. Η ad hoc δημιουργία ιδεολογικών ρευμάτων παύει κάθε τασική διαχειριστική αντίληψη, ενώ η συνεχής επιμόρφωση των μελών θα ενισχύσει τις διαβουλεύσεις για εξειδικευμένες πολιτικές.
Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε την αρχή και είμαστε υποχρεωμένοι να συμβάλλουμε συλλογικά στη διαμόρφωση του σύγχρονου ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. που θα εκφράσει τη νέα μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία και την αλλαγή που έχει ανάγκη η πατρίδα μας.
Kείμενο συμβολής στο προσυνεδριακό διάλογο από Αντώνη Γάκη, μέλος ΚΕΑ Σύριζα – Προοδευτική Συμμαχία.
Το κείμενο υπογράφουν οι:
Αποστολόπουλος Γιώργος, μέλος Συντονιστικού Ν.Ε. Βόρειας Αθήνας
Γάκης Αντώνης, μέλος ΚΕΑ, Κυκλάδες, ΟΜ ΘΗΡΑΣ
Γεωργιάδης Γρηγόρης, Αναπληρωτής Συντονιστής Ν.Ε. Ημαθίας.
Γκούνας Αθανάσιος, Δημοτικός σύμβουλος Κατερίνης Πιερίας.
Δημητρόπουλος Ανδρέας, Δημοτικός σύμβουλος Αγ. Αναργύρων, Δυτική Αθήνα.
Ελευθεριάδης Αντώνης, μέλος Συντονιστικού Ν.Ε. Θεσσαλονίκης.
Μπουλέκος Γιάννης, μέλος Ν.Ε. Ανατολικής Αττικής.
Μπουρνάρης Θωμάς, μέλος Συντονιστικού Ν.Ε Σερρών.
Μούστος Μάνος, μέλος Ν.Ε. Νότιας Αθήνας.
Νικολόπουλος Νίκος, Συντονιστής Ν.Ε. Δυτικής Αττικής.
Παπαβασιλείου Έφη, μέλος Συντονιστικού Ν.Ε. Θεσσαλονίκης.
Σακελλάρης Δημήτρης, μέλος Κ.Ε.
