Ελεωνόρα Μελέτη, υποψήφια ευρωβουλευτής: Για να αντιμετωπιστούν οι κοινωνικές ανισότητες χρειάζεται ενιαία Ευρωπαϊκή πολιτική
Η ευαισθητοποίηση και η δράση της γνωστής δημοσιογράφου- παρουσιάστριας Ελεωνόρας Μελέτη σε κοινωνικά ζητήματα που αφορούν τις γυναίκες και τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικότερα αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για την υποψηφιότητά της, όπως σημειώνει στην Εφημερίδα «Κυκλαδική».
Συνέντευξη στον Λάμπρο Δεμερτζή
Η Ελεωνόρα Μελέτη είναι δημοσιογράφος – παρουσιάστρια σε μεγάλα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά δίκτυα, αρθρογράφος και τον τελευταίο χρόνο επιμελείται δημοσιογραφικά και παρουσιάζει μία σειρά podcasts γύρω από την επιτακτική κοινωνική επικαιρότητα με μεγάλη απήχηση στο κοινό.
Αποτελεί μία από τις πιο δημοφιλείς παρουσίες των μέσων μαζικής ενημέρωσης, γνωστή για τη δυναμική και αντισυμβατική προσωπικότητά της. Για το λόγο αυτό, οι συμμετοχές της σε συνέδρια, ημερίδες ψυχικής υγείας και δράσεις με στόχο τη γυναικεία ενδυνάμωση, είναι δεκάδες.
Στις 22 Μαίου 2024 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο της, με τίτλο «Το όνειρο μου ήταν πάντα ένα μωβ ποδήλατο». Τo βιβλίο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και περιγράφει το ταξίδι της ίδιας, προς την ψυχική ανθεκτικότητα και τη θεραπεία από το τραύμα της συναισθηματικής κακοποίησης, για το οποίο η Ελεονώρα Μελέτη έχει τοποθετηθεί δημόσια.
Τι σας ώθησε να κατέλθετε υποψήφια στις ευρωεκλογές με τη ΝΔ;
«Ο πρωθυπουργός μας, Κυριάκος Μητσοτάκης, μου έκανε αυτή την πρόταση, παρότι δεν είμαι πολιτικός, γιατί όλα αυτά τα χρόνια ασχολούμαι με τα κοινωνικά ζητήματα, είμαι ενεργή, κάνω εθελοντισμό και με είχαν εμπιστευτεί και στο παρελθόν για την καμπάνια της ενδοοικογενειακής βίας και σε αυτό το πλαίσιο θα συνεχίσω να εργάζομαι, με τη δυνατότητα που δίνεται όμως μέσα από το ευρωκοινοβούλιο, να ασκηθούν και πιέσεις όχι για πρόσκαιρες λύσεις, αλλά για μεταρρυθμίσεις.
Ουσιαστικά αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δέχτηκα τη συγκεκριμένη πρόταση. Έχω δεχτεί κι άλλες φορές προσεγγίσεις, προτάσεις να ασχοληθώ με την τοπική αυτοδιοίκηση, να κατέβω στις εκλογές, στις Ευρωεκλογές από άλλη παράταξη, αλλά αυτό που μέσα μου λειτούργησε ως το μεγαλύτερο κίνητρο είναι ότι, ουσιαστικά μου δίνεται η δυνατότητα αυτό το κοινωνικό αποτύπωμα που πολλές φορές μέσα από τις αναζητήσεις μου, από τα podcast, από τις εκπομπές, από τις τοποθετήσεις μου, από τα βιβλία μου, που τις εκφράζω σε ένα πολύ μικρό πλαίσιο, να το κάνω σε μέσα από μεγαλύτερους και πιο επίσημους φορείς.
Είναι πολλά τα κοινωνικά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε συλλογικά, όλοι βιώνουμε αυτή την πραγματικότητα, η ατζέντα είναι πλούσια και ήδη είναι ανοιχτή στο ευρωπαϊκό τραπέζι. Μάλιστα πρόσφατα διάβαζα και τον απολογισμό που έκανε η Ειδική Επιτροπή FAME που ασχολείται με τέτοια κοινωνικά ζητήματα και θα ήθελα πάρα πολύ αν καταφέρω να μπω στην Ευρωβουλή να ασχοληθώ με αυτήν.
Είδα στον απολογισμό της ένα τεράστιο και πολύ πλούσιο έργο, με πολλούς στόχους για την επόμενη πενταετία για μια ισχυρότερη κοινωνικά Ευρώπη».
Ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση , οι κοινωνικές ανισότητες τα προηγούμενα χρόνια αμβλύνθηκαν, στην Ελλάδα οι εσωτερικές ανισότητες ενισχύθηκαν . Πώς οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής ένωσης μπορούν να επηρεάσουν την καθημερινότητά μας;
«Η Ευρωβουλή είναι ένας χώρος στον οποίο αποφασίζονται πολιτικές οι οποίες αφού ψηφιστούν μετά εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της και εμένα μου αρέσει πάρα πολύ αυτό το φιλοευρωπαϊκό πνεύμα στην Ευρώπη.
Στην Ευρώπη υπάρχουν κάποιες χώρες οι οποίες είναι πιο φιλελεύθερες από εμάς, πολύ πιο ανοιχτές, με λιγότερες κοινωνικές ανισότητες. Ένα παράδειγμα κοινωνικής ανισότητας είναι να μην πληρώνονται οι γυναίκες τα ίδια χρήματα με τους άντρες για την ίδια θέση με τα ίδια προσόντα.
Αυτή η κοινωνική ανισότητα έχει τεθεί ως ζήτημα στο ευρωπαϊκό τραπέζι , ώστε μέσα από στοχευμένη νομοθεσία, από μεταρρυθμίσεις που ψηφίζονται στην Ευρώπη, να έρθει η αλλαγή. Αν τα καταφέρουμε και ψηφιστούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να τις εφαρμόσουν.
Ουσιαστικά οι πιο φιλοευρωπαϊκές και φιλελεύθερες χώρες , «συμπαρασύρουν» τις χώρες που είναι λίγο πιο δύσπιστες σε κάποιες νέες ιδέες, να γίνουν πιο ανοιχτές, με στόχο τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, την ανάδειξη της γυναίκας, την πιο ενεργή της παρουσία σε φορείς που ακόμα θεωρείται περιθωριοποιημένη η παρουσία της.
Προσπαθούν λοιπόν μέσα από μεταρρυθμίσεις να εδραιώσουν την παρουσία της στον κοινωνικό ιστό, στον εργασιακό χώρο, να μειώσουν τις ανισότητες, τις αδικίες, τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζει πολλές φορές μια γυναίκα στον εργασιακό χώρο.
Επειδή και εγώ είμαι γυναίκα και έχω δουλέψει σε πολύ ανταγωνιστικούς χώρους, δεν έχουμε μόνο να αντιμετωπίσουμε τις κοινωνικές ανισότητες αλλά και αντιξοότητες όπως τον μισογυνισμό.
Δεν θες να μιλήσουμε για το μισογυνισμό στην τηλεόραση, στην πολιτική, σε οποιοδήποτε χώρο, στη δικηγορία παντού, σε όλα τα επαγγέλματα…
Ταυτόχρονα η γυναίκα αντιμετωπίζει δυσκολίες και στις άδειες μητρότητας . Γυναίκες στον ιδιωτικό τομέα πολλές φορές υποχρεώνονται να γυρίσουν πάρα πολύ γρήγορα στη δουλειά τους από την πίεση του εργοδότη για να μη χάσουν τη θέση τους, κάποιοι δεν προσλαμβάνουν καν γυναίκες επειδή είναι ανύπαντρες και φοβούνται ότι θα παντρευτούν και θα θέλουν να κάνουν οικογένεια.
Οι γυναίκες καθημερινά αντιμετωπίζουμε αυτά τα προβλήματα και τα δεχόμαστε και ως αναμενόμενα σε κάποιες κοινωνίες. Αυτό το σύστημα ανισότητας, μπορεί να αλλάξει μέσα από ευρωπαϊκές πολιτικές και να διασφαλιστεί ότι θα εφαρμοστούν από όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι πολύ σημαντικές εκλογές αυτές οι εκλογές, μας βοηθούν να γίνουμε ένας πιο μεγάλος πυλώνας Δημοκρατίας και Ισότητας.
Και βέβαια και εμείς ως χώρα πιέζουμε την Ευρώπη να μας βοηθήσει να τα κάνουμε πραγματικότητα αυτά είτε μέσα από τα προγράμματα οικονομικής βοήθειας, είτε χαράζοντας και πολιτικές τις οποίες εμείς δεν έχουμε φέρει ακόμα στη χώρα μας και τις χρειαζόμαστε από την Ευρώπη».
Οι προτεραιότητες της Ελεωνόρας Μελέτη στο Ευρωκοινοβούλιο – Μια κοινωνία βιώσιμης ισότητας, ευημερίας για όλους- Στα «κοινωνικά αγκάθια» χρειάζεται ενιαία οριζόντια Ευρωπαϊκή πολιτική – «Η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας έχει φέρει μια αίσθηση σταθερότητας μέσα σε αυτές τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλα αυτά τα χρόνια»
«Κάθε χώρα στην Ευρώπη έχει τα δικά της προβλήματα. Θέλω να πιστεύω ότι οι Έλληνες είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Το καλό είναι ότι έχουμε αρχίσει πλέον και αντιλαμβανόμαστε αυτά τα κοινωνικά αγκάθια που υπάρχουν.
Τα αντιλαμβανόμαστε γιατί πλέον και εμείς οι γυναίκες αντιδρούμε και δεν θέλω να εστιάσω μόνο στις γυναίκες γιατί θα είναι άδικο καθώς και οι άντρες επίσης γίνονται θύματα κοινωνικών ανισοτήτων.
Στις Σκανδιναβικές για παράδειγμα χώρες, υπάρχει άδεια πατρότητας η οποία αντιστοιχεί χρονικά στην άδεια μητρότητας και μάλιστα με την ευελιξία το ζευγάρι να μπορεί να παίρνει την άδειά του όπως το βολεύει εκείνο.
Επομένως, αν θέλει να πάρει την άδεια μητρότητας μια και έξω η γυναίκα πηγαίνει σε αυτήν και κάθεται στο σπίτι με το παιδί. Αν θέλει να την πάρει ο πατέρας γίνεται το αντίστοιχο χωρίς κοινωνικό στίγμα, χωρίς να θεωρηθεί ότι παρατάει τη δουλειά του, χωρίς να ακουστεί από την κλειστή κοινωνία ότι «τρώει παντόφλα από τη γυναίκα του». Αντιμετωπίζονται λοιπόν ισότιμα. Αυτό πρέπει να το διεκδικήσουμε και εμείς εδώ.
Υπάρχουν επίσης και οι κοινωνικές αδικίες στις ευάλωτες ομάδες, σε παιδιά και σε ανθρώπους που μπορεί να έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες.
Είναι πολλά τα κοινωνικά ζητήματα που μαστίζουν τη χώρα και χρειάζονται ώρες για να τα αναλύσουμε. Αυτό όμως που πλέον είναι αντιληπτό μέσα από μια σκληρή καθημερινότητα και πραγματικότητα, είναι ότι η κοινωνία έχει αρχίσει και αντιλαμβάνεται τα κοινωνικά προβλήματα.
Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ πιο σύνηθες να εστιάζουμε σε προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ακρίβεια και την οικονομία. Αυτά όμως σαν απόρροια έχουν και τη δημιουργία κοινωνικών προβλημάτων και το βλέπουμε και από την δημοσιογραφική καθημερινότητα και τη βία που υπάρχει στην κοινωνία μας, τις γυναικοκτονίες, τη βία ανηλίκων, την ενδοοικογενειακή βία.
Γίνονται πολλά σημαντικά βήματα στη χώρα μας από την κυβέρνηση όσον αφορά στην προστασία των γυναικών και την πρόληψη της βίας, αλλά σε αυτά τα προβλήματα χρειάζεται ενιαία οριζόντια Ευρωπαϊκή πολιτική.
Σε αυτά τα Ευρωπαϊκά, παγκόσμια κοινωνικά ζητήματα θα πρέπει να σκύβουμε από πάνω όλοι μαζί συνεργατικά για να μπορούμε να τα προλαμβάνουμε και να τα αντιμετωπίζουμε.
Επιμένω ότι θα πρέπει ο κόσμος να πάει να ψηφίσει στις Ευρωεκλογές όποιο κόμμα εκείνος θεωρεί ότι τον εκφράζει, όποιο πρόσωπο εκείνος θεωρεί ότι μπορεί να τον εκπροσωπήσει σωστά στην Ευρώπη.
Η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας θεωρώ πως έχει φέρει μια αίσθηση σταθερότητας μέσα σε αυτές τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλα αυτά τα χρόνια σαν χώρα και έχει ένα πλούσιο ευρωψηφοδέλτιο, στο οποίο σίγουρα κάποιος θα βρει τέσσερις ανθρώπους που θα κρίνει ότι μπορεί να τον εκπροσωπήσουν σε διάφορα ζητήματα της χώρας.»
Θεωρείτε τον εαυτό σας πολιτικό;
«Είμαι ένας άνθρωπος που μπορεί να μην είμαι ταυτισμένος στην συνείδηση του κόσμου ως πολιτικός όμως θεωρώ ότι όλοι κάνουμε πολιτική. Αν ο κόσμος αντιλαμβάνεται την πολιτική ως τη συμμετοχή σε κομματικές διεργασίες, ναι, δεν ήμουν και ούτε είμαι και ούτε πρόκειται να γίνω κάτι τέτοιο και δεν με αφορά.
Αν με αφορούσε θα είχα δεχτεί πολύ νωρίτερα τις προτάσεις για την πολιτική που μου είχαν γίνει στο παρελθόν.
Όλοι κάνουμε πολιτική και αυτό εκφράζεται μέσα από τη φιλοσοφία ζωής μας, από τη στάση μας, από τη συμμετοχή μας στα κοινά, από τον τρόπο που λειτουργούμε στην κοινωνία.
Πολιτική κάνω και μέσα τη δουλειά μου όλα αυτά τα χρόνια ,το κοινωνικό μου αποτύπωμα το αφήνω μέσα και από τις τοποθετήσεις μου ακόμα και στις πιο ελαφριές εκπομπές που κάνω. Το να λες τη γνώμη σου και αυτό είναι πολιτική στάση. Όλοι οι ενεργοί πολίτες κάνουν πολιτική.
Επομένως αυτό που εμένα με διαχωρίζει από τους άλλους είναι ότι αφουγκράζομαι ίσως τις ανάγκες γιατί τις ζω, είμαι μέσα σε αυτό, κατανοώ την κοινωνική πραγματικότητα και μέσα από τη δουλειά μου καλούμαι να την αντιμετωπίσω και να τη μελετήσω και έχω όραμα. Έχω όρεξη και είμαι αποφασιστική. 23 χρόνια είμαι μέσα στα σπίτια του κόσμου και νομίζω ότι ο κόσμος που έχουμε κάνει όλο αυτό το ταξίδι όλα αυτά τα χρόνια μαζί μπορεί να καταλάβει περισσότερα πράγματα και να αποφασίσει εκείνος».
