Παρέμβαση Κ. Αρβανίτη στο ευρωκοινοβούλιο για τους αγνοούμενους στην Κύπρο – Τι κάνει η ΕΕ για την ανοιχτή πληγή του Αττίλα;
Την τραγωδία των εκατοντάδων αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974 ανέδειξε ο Αντιπρόεδρος της Left και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στο πλαίσιο της συζήτησης για την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και συγκεκριμένα για την ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ένωση να συμβάλει στην επίλυση της ανθρωπιστικής κρίσης με τους αγνοουμένους σε πολέμους και συγκρούσεις, ο Κώστας Αρβανίτης τόνισε ότι η Κύπρος είναι το μόνο κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που παραμένει υπό κατοχή.
Ακόμη και σήμερα, 51 χρόνια μετά, 951 οικογένειες αναζητούν συναίσθηση ευθύνης από τα Ευρωπαϊκά όργανα για το έσχατο δικαίωμα, για τους αγνοούμενούς τους. Είναι “το δικαίωμα των ανθρώπων να θάψουν και να αποχαιρετίσουν, να τιμήσουν για τελευταία φορά τον άνθρωπό τους”, είπε ο Αντιπρόεδρος της Left.
H ατολμία και η υποκρισία της διεθνούς κοινότητας παρά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ ευθύνονται για τον πόνο των συγγενών των αγνοουμένων που συνεχίζεται, για το γεγονός ότι ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζει με τον τουρκικό στρατό κατοχής, για το νησί που παραμένει διχοτομημένο.
Οι παράγοντες που συνέβαλαν στο δράμα ήταν η τουρκική επεκτατικότητα, η ελληνική χούντα και το ΝΑΤΟ. Αναπόφευκτη η αναγωγή στις κρίσεις του σήμερα με τον αναθεωρητισμό, την ακροδεξιά στροφή, την αδιέξοδη πρόσδεση της Ευρώπης στο νατοϊκό άρμα να κυριαρχούν στην ήπειρό μας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συμβάλει σε μια ενωμένη, Ομοσπονδιακή Κύπρο.
Ακολουθεί ολόκληρη η παρέμβαση του Κώστα Αρβανίτη.
Καλησπέρα κυρίες και κύριοι,
Συμφωνώ με τη συνάδελφο από τους Σοσιαλιστές. Είχαμε ζητήσει στην προηγούμενη θητεία να γίνει ένα ίδρυμα για το θέμα των αγνοουμένων. Το είχαμε απαιτήσει. Δεν εισακουστήκαμε. Είχαμε ζητήσει να γίνει και έπαρση της σημαίας της Κύπρου για τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή αλλά δεν εισακούστηκαμε.
Θα μιλήσω για την Κύπρο. Η Κύπρος είναι το μόνο υπό κατοχή κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τρεις παράγοντες συνέβαλαν στο δράμα: η τουρκική επεκτατικότητα, η ελληνική χούντα και το ΝΑΤΟ.
51 χρόνια οι Κύπριες και οι Κύπριοι γεύονται τη διεθνή ατολμία και υποκρισία παρά τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Το δικαίωμα των ανθρώπων να θάψουν και να αποχαιρετίσουν, να τιμήσουν για τελευταία φορά τον άνθρωπό τους.
951 οικογένειες, κυπριακές οικογένειες, αναζητούν ενσυναίσθηση ευθύνης από τα ευρωπαϊκά όργανα, για το έσχατο δικαίωμα, για τους αγνοούμενούς τους.
Για μια ενωμένη, λοιπόν, Ομοσπονδιακή Κύπρο, όπου οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι θα ζουν μαζί στην κοινή τους πατρίδα, όλοι μαζί στο λεγόμενο κοινό μας σπίτι που λέγεται Ένωση, ένα σπίτι το οποίο έχει κράτος-μέλος με στρατό κατοχής.
Σας ευχαριστώ.
