«Η πανδημία χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για να επιβάλλει τα συμφέροντα των μεγάλων ιδιοκτητών, αφήνοντας το Εθνικό Σύστημα Υγείας να καταρρεύσει» λέει ο πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Κυκλάδων Νίκος Μανιός. Όπως σημειώνει χάθηκαν εκατοντάδες πολίτες από δεκάδες άλλες ασθένειες, καθώς δεν μπορούσαν να νοσηλευτούν, να χειρουργηθούν αφού οι δημόσιες μονάδες υγείας είχαν μετατραπεί σε νοσοκομεία αποκλειστικά για Covid. Θύμα της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως αναφέρει, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κατέρρεαν η μια μετά την άλλη σαν σε ντόμινο, ενώ η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις σε βασικά προϊόντα ήρθαν σαν αποτελειώσουν την κοινωνία.
Συνέντευξη στον Λάμπρο Δεμερτζή
Θα έλεγε κανείς ότι ενώ η πανδημία είναι σημαντικό ζήτημα και μας έχει πληγώσει όλους, όμως, όλοι επίσης, έχουν το μυαλό τους τον χειμώνα στο πετρέλαιο, στο ρεύμα, στην ακρίβεια που βιώνουμε στο σούπερ μάρκετ…
Η πανδημία, μας έχει πληγώσει για δύο λόγους. Ο ένας λόγος είναι αυτός ο αντικειμενικός ότι είναι μια νόσος, εύκολα μεταδιδόμενη και θανατηφόρα και αυτό είναι από μόνο του κάτι που πληγώνει τους ανθρώπους και τις κοινωνίες. Ο δεύτερος λόγος εξίσου σοβαρός που μας έχει πληγώσει είναι ότι χρησιμοποιήθηκε από την πρώτη στιγμή από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για να επιβάλει μια αντιδραστική πολιτική υπέρ των μεγάλων συμφερόντων. Αυτό φαίνεται από τα πρώτα κιόλας μέτρα της πρώτης καραντίνας όπου έκλεισε όλα τα μικρά μαγαζιά και άφησε τα μεγάλα πολυκαταστήματα ανοιχτά που είναι χωρίς συνωστισμό. Δεν έψαξε ποτέ τους χώρους εργασίας όπου μαζεύονται πολλοί εργαζόμενοι, που εκεί είναι μια εστία πολλαπλής μετάδοσης. Δεν έκανε τίποτα σε ό,τι αφορά τη διαδικασία και τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για την εκκλησία. Αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης της πανδημίας και η ελαφρότητα που έδειξε και το πρώτο καλοκαίρι και το δεύτερο μας έφτασε σε αυτό το σημείο σήμερα να είμαστε χειρότερα απ’ ότι είμασταν πέρυσι. Τρείς και τέσσερις φορές παραπάνω όλοι οι δείκτες. Άρα λοιπόν η πανδημία από μόνη της έχει αυτά τα δύο αρνητικά και βέβαια η στόχευση της κυβέρνησης ήταν ευθύς εξ αρχής να χτυπήσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες ενδεχομένως να είναι αυτό που λέμε «μεσαία τάξη στην Ελλάδα» και την οποία είχε σημαία. Όλα αυτά και παραμονές αυτής της κρίσης ξεπουλάει την ΔΕΗ από την στιγμή που ξέρει πως όλα παίζονται στο χρηματιστήριο και το χρηματιστήριο κάνει παιχνίδια αισχροκέρδειας αδιαφορώντας για το κόστος ζωής. Το κόστος ζωής το οποίο είναι φανερό ότι όχι αλλάζει και ανεβαίνει απλώς, τρέχει με ταχύτητα υψηλή. Δεν μπορεί να το αντέξει η Ελληνική κοινωνία αυτό. Άρα είναι προμήνυμα μιας νέας κρίσης, μιας νέας επιβολής μνημονίου το οποίο δεν θα είναι από πολιτικούς όρους δέσμευσης, θα είναι με εξαναγκαστικούς όρους.
Θα ήθελα το πολιτικό σας σχόλιο σχετικά με αυτές τις δημοσκοπήσεις που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό. Πρώτα απ’ όλα αν τις θεωρείτε αξιόπιστες και δεύτερον αν θεωρείτε ότι είναι αξιόπιστες ως προς τα ποσοστά αυτά με τα οποία δεν κλείνει η ψαλίδα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Υπάρχουν δημοσκοπήσεις και δημοσκοπήσεις, άλλες είναι αξιόπιστες και επιστημονικά έγκυρες και άλλες δεν είναι. Δεν θα μπω εγώ στον ρόλο του να ορίσω ποιές είναι. Αλλά οι δημοσκοπήσεις έχουν δύο βασικές όψεις. Η μια όψη είναι που ρωτάει, «σ’ αρέσει, τα πήγε καλά η κυβέρνηση στην πανδημία; Τα πήγε καλά στην οικονομία; Τα πήγε καλά στον τάδε τομέα;» και η άλλη που λέει «τι θα ψηφίσετε;» όσο αφορά το πρώτο, που οι άνθρωποι δεν επηρεάζονται από την συγκυρία και την σκοπιμότητα βλέπουμε ότι η αύξηση της εικόνας της κοινωνίας προς την κυβέρνηση είναι σημαντική. Αυτό όμως για εμένα προσωπικά, δεν συνεπάγεται ντε και καλά αλλαγή της εκλογικής συμπεριφοράς των πολιτών. Εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω, τι έγινε τον Γενάρη του 2015. Το Γενάρη του 2015 είχαμε εκλογές. Οι πολιτικές δυνάμεις που είχαν φέρει την καταστροφή σε αυτήν την χώρα, με την ευθύνη από το 1974, την μεταπολίτευση, μέχρι το 2009, αυτές οι δυνάμεις στις εκλογές του Γενάρη του 2015, συγκέντρωσαν το 50% των ψηφισάντων, των ενηλίκων Ελλήνων. Το ΣΥΡΙΖΑ που ήταν η ελπίδα, το νέο, το καινούριο και εκφράστηκε υπέρ των φτωχών, των διαλυμένων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας πήρε μόνο το 36%. Οπότε δεν ισχύει εδώ ότι δεν πάμε καλά αλλά θα ψηφήσουμε το ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ για να υπερψηφιστεί δεν πρέπει να επαναπαυθεί και δεν επαναπαύεται ότι ο κόσμος επειδή στεναχωριέται και καταπιέζεται αυτόματα θα ψηφίσει το ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να ξεπεραστούν παραδοσιακές δυσκολίες της ελληνικής κοινωνίας για να ενστερνιστεί ότι η προοδευτική αριστερά μπορεί να την βγάλει απ’ τα αδιέξοδα και να κάνει δικαιότερη την πολιτική όπως την έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει κάθε προσπάθεια, όχι απλά μια διεύρυνση του κόμματος, μιας εισδοχής στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας με συγκεκριμένες προτάσεις για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων και με οραματικές προτάσεις για το μέλλον των ανθρώπων. Δηλαδή μας περιμένει πολύ δουλειά. Δεν γίνεται τίποτα αυτόματα στην κοινωνία.
Κίνημα αντιεμβολιστών και με πολιτική έκφραση: το έχουμε δει όλοι και θέλω να ρωτήσω γιατί είναι αξιόλογο το ποσοστό; Βέβαια δεν υπάρχουν δημοσκοπήσεις για να ξέρουμε, αλλά τουλάχιστον κρίνουμε και από κάποιες κινητοποιήσεις και γενικότερα αν δούμε την αντίδραση που υπάρχει. Ας υποθέσουμε ότι είναι ένα Χ ποσοστό μικρό μεγάλο, δεν το ξέρω. Τους προσεγγίζει τους ανεμβολίαστους ο ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν ξέρω για τα άλλα κόμματα του κοινοβουλίου αν υπάρχουν εξαιρέσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ προσεγγίζει το θέμα με κοινωνικά, πολιτικά και επιστημονικά κριτήρια. Δηλαδή, έχει απόλυτη γνώση. Το δήλωσε εξαρχής ότι πρέπει να λαμβάνονται μέτρα προστασίας που είναι από την μάσκα, τις αποστάσεις και διάφορα άλλα μέχρι τον εμβολιασμό που είναι ένα από τα όπλα, δεν είναι το μοναδικό, είναι ένα από τα όπλα που έχει η ανθρωπότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βαθιά γνώση και της επιστήμης και της κοινωνίας της ελληνικής. Με τα εμβόλια έχουν εξαφανιστεί νόσοι και νόσοι από το προσκήνιο που ήταν θανατηφόροι νόσοι, που ήταν νόσοι που γεννιόντουσαν παιδιά με σοβαρά ανατομικά προβλήματα. Αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλά τα γνωρίζει, αλλά προσπαθεί να πείσει όλη την κοινωνία και τους εμβολιασμένους και τους ανεμβολίαστους. Αυτό που έχει γίνει μέχρι τώρα είναι ότι η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στην πανδημία δεν έχει μια σταθερή γραμμή. Πήγε πολύ καλά το πρώτο κύμα άρα ανοίγουν τα σύνορά μας χωρίς κανέναν έλεγχο. Στο δεύτερο κύμα για λόγους μικροπολιτικούς δηλώσανε το τελευταίο χιλιόμετρο, το οποίο χιλιόμετρο αυτό μας οδηγεί ακόμα σε ένα κύμα το οποίο φαίνεται να είναι πιο δεινό και κρίσιμο. Έχει βέβαια η κυβέρνηση ένα οπλοστάσιο της προπαγάνδας και της ενημέρωσης. Περνάει ντούκου ότι πεθαίνουν 30,40,20 άνθρωποι κάθε μέρα. Περνάει ντούκου από τα περισσότερα ΜΜΕ ότι αυτό που έγινε το καλοκαίρι να ποντάρουνε στο τελευταίο χιλιόμετρο που δεν λέω χρειαζόμαστε και τον τουρισμό αλλά χρειαζόμαστε και την ζωή μας. Δεν χρειαζόμαστε μόνο το κέρδος. Αυτή λοιπόν η αστάθεια και αυτή η πολιτική αντιμετώπιση από τη Νέα Δημοκρατία της πανδημίας είχε έναν βασικό στόχο. Να μην χαλάσει η εικόνα και δεύτερον να χρησιμοποιηθεί η πανδημία σε βάρος κάποιον στρωμάτων που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα. Και μη ξεχνάμε κάτι που δεν λέγεται, ότι η πανδημία δεν είναι μια κοινωνική νόσος που αφορά όλες τις τάξεις, είναι καθαρά ταξικό πρόσημο και αν κάτσει να κάνει κάποιος μια μελέτη που δεν την κάνουνε, θα δούμε πεθάνανε πόσες χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα, να δούμε τα επαγγέλματα τους, να δούμε την ηλικία τους, να δούμε τον τόπο διαμονής και τις συνθήκες διαμονής που είχανε. Τότε τα συμπεράσματα θα είναι κραυγαλέα ότι έχει και ταξικό πρόσημο η πανδημία. Αυτό δεν το κάνουμε όμως. Το κάνει η πολιτική, ο τρόπος ο πολιτικός με τον οποίο αντιμετωπίζουμε μια πανδημία είναι καθαρά ταξικός.
Πάμε πάλι στα πολιτικά, βέβαια είναι εσωτερικό θέμα οι εκλογές στο ΚΙΝΑΛ όμως υπάρχουν φωνές που λένε ότι εάν καταλήξει το ΚΙΝΑΛ, ΠΑΣΟΚ ή όπως θέλετε πείτε το στο Γιώργο Παπανδρέου, πάει στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ, εάν πάει στον Λοβέρδο πάει στην αγκαλιά της Νέας Δημοκρατίας. Το πολιτικό σας σχόλιο;
Όσον αφορά την υποψηφιότητα του κυρίου Λοβέρδου με βάση τις δηλώσεις που έχει κάνει σε ανύποπτο χρόνο αλλά και χρόνο αφότου ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες, υπήρχε σαφής προσανατολισμός προς την κυβέρνηση σε συνεργασία του ΚΙΝΑΛ – Νέα Δημοκρατία. Αυτό είναι σαφές. Όσον αφορά τους προσανατολισμούς του Γιώργου Παπανδρέου δεν έχουν εκφραστεί προς καμία πλευρά. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο να συνεργαστούν οι δημοκρατικές κοινωνικές πολιτικές δυνάμεις. Το ζητούμενο είναι να πείσουν αυτές οι δυνάμεις την κοινωνία ότι θα ασκήσουν μια πολιτική η οποία θα είναι προς όφελος των πολλών, των φτωχών και των καταδιωκομένων οικονομικά Ελλήνων.
Σας προβληματίζει ενδεχομένως σε περίπτωση εκλογής του Γιώργου Παπανδρέου, ότι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της κεντροαριστεράς, παλαιοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που στράφηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ θα φύγουν απ’ το ΣΥΡΙΖΑ για να πάνε πάλι στο ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ;
Νομίζω πως οι ψηφοφόροι δεν είναι μόνο ψηφοφόροι, είναι πολίτες, είναι άνθρωποι. Έχουν απόψεις, έχουν εμπειρίες. Ο καθένας από αυτούς με βάση αυτές τις εμπειρίες θα κρίνει και την στάση του. Δεν αποφασίζει μόνο ότι επειδή ο Γιώργος βγήκε και λέγεται Παπανδρέου είναι καλύτερος από τον άλλον συνυποψήφιο του που έχει ένα άλλο όνομα, μη ιστορικό. Θα δούμε, αλλά η λογική και η εμπειρία δείχνει ότι ο κόσμος έχει κρίση, έχει μνήμη και συμπεριφέρεται αναλόγως. Από εκεί και πέρα όποιο αποτέλεσμα βγει στην ψηφοφορία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, εάν δεν πείσει και τους υπόλοιπους τις κοινωνίας, δεν θα ρυθμίσει στις εκλογές. Για τον κόσμο είναι πιο εύκολο να ψηφίσει έναν που τον καταστρέφει -και τον ψηφίζει χρόνια τώρα, δεκαετίες. Δεν θέλω να ανοίξω την κουβέντα να πω τι γινόταν στην Ελλάδα τα τελευταία 200 χρόνια που η Ελλάδα είναι κράτος αλλά είναι κάποια πράγματα τα οποία πρέπει να τα λάβει υπόψιν όποιος και αν βγει ηγέτης στο ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ -πώς θα οριστεί δεν έχει σημασία. Γιατί ΠΑΣΟΚ είχαμε το 2009, δεν είναι το πρόσωπο αν λέγεται Παπανδρέου ή όχι. Είχαμε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και δεξιά μαζί. Αυτά τα πράγματα δεν ξεχνιούνται εύκολα άρα από μόνη της μια εκλογή ονόματος δεν θα σημάνει σχεδόν τίποτα. Η πολιτική που θα ακολουθήσει αυτό το κόμμα θα εξαρτηθεί πάρα πολύ απ’ το γεγονός τι πολιτική θα εξαγγείλει.
Σε περίπτωση μη εκλογής του Αλέξη Τσίπρα ως πρώτο κόμμα, θα τεθεί θέμα ηγεσίας ή εκλογικής διαδοχής του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Όχι. Δεν τίθεται θέμα και όχι γιατί το λέω εγώ αλλά επειδή παρακολουθώ πάρα πολύ και συστηματικά και μέσω της συμμετοχής μου στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και σε περιοδείες που πάω το μόνο που δεν συνηθίζεται στο ΣΥΡΙΖΑ είναι να αλλάζουμε αρχηγό. Αυτό είναι ξεκαθαρισμένο! Και δεν έχει αφήσει και κανένα υπονοούμενο ότι εάν δεν κερδίσουμε στις εκλογές θα πάμε για άλλο αρχηγό ή ότι έφταιγε ο Αλέξης ο Τσίπρας και δεν κερδίσαμε. Δεν υπάρχουν τόσο ανόητοι στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό θα οδηγήσει σε μια καταστροφή, η ελληνική κοινωνία δεν το συζητά.
Θέλω το σχόλιο σας για το Φράγμα στην Νάξο κλείνοντας κύριε Μανιέ.
Κάθε φορά που επισκέπτομαι την Νάξο πάω στο φράγμα για να έχω μια εικόνα της κατάστασης. Δυστυχώς η πολιτική που ασκείται από την Νέα Δημοκρατία η οποία είχε υποτίθεται πρόγραμμα για την κατασκευή του φράγματος από το ’10 είναι καταστροφική. Δεν το προχώρησε ποτέ, μέχρι σήμερα έχει κάνει γέφυρα το φράγμα από το πρόγραμμα το ’14 στο ’15 και το περάσαμε και το ξεκινήσαμε το 2017. Μας ειρωνεύτηκαν τότε ότι κάνουμε εγκαίνια σε ένα έργο που το έχουν εγκαινιάσει άλλοι. Το προχωρήσαμε σε ένα σημαντικό μέρος μέχρι την άνοιξη του 2019 που είμασταν στην κυβέρνηση και έκτοτε καρκινοβατεί. Η εταιρία δεν έχει σταματήσει να δουλεύει αλλά η πολιτεία, το υπουργείο δεν προωθεί την μελέτη που πρέπει να κάνει για τα προβλήματα που συναντούμε και εφόσον δεν λύνονται και δεν παίρνουμε έγκυρες απαντήσεις η κατασκευαστική εταιρία προσπαθεί να κάνει όλη την προετοιμασία. Ένα πράγμα που ήθελα να σημειώσω εδώ εκτός από τους πολίτες που ενδιαφέρονται να γίνει το φράγμα και λένε το ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά γιατί δεν προχωράει -η οργανωμένη κοινωνία, δημοτική αρχή, περιφέρεια, δεν έχει ενδιαφερθεί καθόλου. Δεν ξέρω καν αν έχουν πάει ποτέ οι κοινοτικοί άρχοντες να δούνε που βρίσκεται το φράγμα. Όπως η εύκολη λύση των πολύ μεγάλων γεωτρήσεων που όλοι ξέρουμε ότι δεν μπορεί να γίνουν εσαεί -500-600 μέτρα γεώτρηση για να βγάλεις νερό σε ένα νησί που το έχει πάρα πολύ ανάγκη γιατί είναι και γεωργικό νησί και κτηνοτροφικό αλλά και τουριστικό μέρος. Επομένως το φράγμα είναι μια πληγή αυτή την στιγμή. Μια πληγή που την έχουν σε όψιμη εκμετάλλευση οι πολιτικές τις Νέας Δημοκρατίας.
