Ανακοίνωση του ΚΚΕ για το Σμυριδικό
Η κυβέρνηση της ΝΔ με το άρθρο 48 σε ν/σ του υπουργείου περιβάλλοντος που ψηφίστηκε στη Βουλή, μεταβιβάζει τα δικαιώματα και τις αρμοδιότητες του υπουργείου στον Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων. Ωστόσο, χωρίς την ανάλογη χρηματοδότηση, την απαραίτητη υποδομή και εγγύηση λειτουργίας, η κυβέρνηση πρακτικά οδηγεί τα σμυριδωρυχεία είτε στην ιδιωτικοποίηση είτε στο οριστικό κλείσιμο.
Οι ευθύνες βέβαια είναι διαχρονικές. Μέσα στα χρόνια, όλες οι κυβερνήσεις, αντί να εκσυγχρονίσουν και να αξιοποιήσουν τα ορυχεία, έψαχναν τρόπους κλεισίματος και μεθόδους ώστε το κράτος να απαλλαγεί από την ευθύνη.
Σε αυτή την κατεύθυνση για παράδειγμα, ήταν η πρόταση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, για δημιουργία Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης, η οποία φορτώνει στις πλάτες των εργαζομένων την ευθύνη μεταφοράς και εμπορίας, αλλά κυρίως την ευθύνη της ασφάλισής τους, καταργώντας κάθε κοινωνικό χαρακτήρα και συμμετοχή του κράτους. Και φτάσαμε σήμερα στο σημείο, η κυβέρνηση να πετάει το μπαλάκι στον Δήμο για το οριστικό κλείσιμο, γιατί ο Δήμος – παρά τις δηλώσεις του Δημάρχου ότι τώρα θα δοθεί λύση και θα υπάρχει μέλλον για τη σμύριδα – δεν έχει τη δυνατότητα να οργανώσει με αυτεπιστασία την έρευνα και την εξόρυξή της.
Η πενιχρή χρηματοδότηση στον Δήμο από το κράτος, που προβλέπεται στο νομοσχέδιο για την ασφάλεια των σμυριδεργατών μόνο για τα επόμενα 4 χρόνια, μήπως στην πραγματικότητα είναι λεφτά για να συνταχθεί η μελέτη κλεισίματος και να εκδοθεί το πιστοποιητικού θανάτου των σμυριδωρυχείων;
Οι σμυριδορύκτες, αλλά και η τοπική κοινωνία, δεν πρέπει να παρασυρθούν και να παραπλανηθούν για άλλη μια φορά, περιμένοντας να βρεθεί λύση από τον Δήμο.
Τους καλούμε να παλέψουμε όλοι μαζί για την μόνη λύση για το σμυριδικό που θα φέρει πραγματική ανάπτυξη για την ορεινή Νάξο και να διεκδικήσουμε:
· Διαχείριση του σμυριδικού, όπως και όλου του ορυκτού πλούτου της χώρας μας, αποκλειστικά από δημόσιο κρατικό φορέα, που θα έχει την ευθύνη για την εξόρυξη, μεταφορά, επεξεργασία και εμπορία, την δημιουργία υποδομών, αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.
· Οι εργαζόμενοι να αμείβονται και να ασφαλίζονται με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ώστε να μένουν μόνιμα στα χωριά.
Παραθέτουμε, τέλος, το ποίημα που έγραψε το 1934 ο Απεραθίτης κομμουνιστής και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Γεώργιος Δημ. Ζευγώλης, για τον σμυριδεργάτη πατέρα του, με τίτλο «Το γράμμα του φοιτητή»:
«Λιώνετε μέσα στα ορυχεία,
μου γράφεις, δίχως αμοιβή
η ζωή είν’ αφάνταστα ακριβή,
ξυπολυσιά και δυστυχία.
Να μη σπουδάζετε, φωνάζουν
σ’ εμάς, φτωχοί από τα χωριά
ενώ στη χώρα του Βοριά
όλο αργατόπεδα σπουδάζουν.
Γ’ αυτό από μέρες σε σκληρή
ριχτήκαμε κι άνιση πάλη
μα είν’ η καρδιά μας σαν ατσάλι,
κι η θέλησή μας ισχυρή.
Πάρτε το δίκιο σας, αντάμα
τώρα παλεύοντας μ’ εμάς,
τιμή σου το να πολεμάς
μη περιμένοντας το θάμα,
σύσσωμοι εσείς μεταλλωρύχοι,
με τη γροθιά σας τη γερή
δε φέρνουν τίποτα οι καιροί
αν καρτερούμε από την “Τύχη”».
