Η Α’ ΕΛΜΕ Κυκλάδων απεργεί στις 14 Νοεμβρίου με συγκεντρώσεις ζητώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά, τη μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών και την εξίσωση δικαιωμάτων τους με τους μόνιμους εκπαιδευτικούς.

Η ανακοίνωση της Α΄ΕΛΜΕ Κυκλάδων:

Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες στη Μόρφωση, στη Δουλειά και τη Ζωή!

Απέναντι στην κοροϊδία της “εξόδου” από τα μνημόνια και τη δήθεν “κανονικότητα”, που ισχυρίζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πως επανήλθε, φέρνουμε στο προσκήνιο τις δικές μας αγωνίες, τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις. Η επόμενη μέρα των μνημονίων είναι φτιαγμένη με τα υλικά του χθες: αντιλαϊκά μέτρα, φοροληστεία, δουλεία έως τα 67, περικοπές στην Παιδεία και την Υγεία, ελαστική εργασία. Όλα αυτά είναι οι απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων, ώστε να πετύχουν τον στόχο της ανάπτυξης των κερδών τους ξεζουμίζοντας ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους. Στον στόχο αυτό συμφωνούν όλοι μαζί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ΝΔ και ΚΙΝΑΛ καθώς και τα υπόλοιπα κόμματα που υποστηρίζουν την πολίτικη της Ε.Ε. και τους στόχους της “ανταγωνιστικότητας” και της “κερδοφορίας” των επιχειρηματικών ομίλων.

Δεν κάνουμε βήμα πίσω από την απαίτηση της αναπλήρωσης όλων των απωλειών που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια, από την κάλυψη των αναγκών μας.

Στις 14 Νοέμβριου το μάθημα γίνεται στην απεργία!
Η συμμετοχή μας στην απεργία γίνεται μάθημα!

Απεργούμε γιατί θέλουμε να εργαζόμαστε και να ζούμε με αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό απαιτούμε εδώ και τώρα να επανέλθει με ευθύνη της κυβέρνησης ο 13ος και 14ος μισθός.
Απεργούμε γιατί θέλουμε να στεκόμαστε με αξιοπρέπεια μέσα στην τάξη, απέναντι στους μαθητές μας και όχι να δουλεύουμε μέχρι τα 67 χρόνια, με τη μαγκούρα στο χέρι κάνοντας μάθημα στα εγγόνια μας. Γι’ αυτό απαιτούμε εδώ και τώρα την κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Απεργούμε γιατί δεν ανεχόμαστε να υπάρχουν 25.000 συνάδελφοί μας συμβασιούχοι, πολλοί απ’ αυτούς για πάνω από 16 χρόνια που γυρίζουν όλη τη χώρα χωρίς να έχουν δικαίωμα να αρρωστήσουν, να κάνουν οικογένεια και παιδιά, να σχεδιάσουν τη ζωή τους. Απεργούμε για να μπει τέρμα στο αίσχος της αναπλήρωσης, για να γίνουν εδώ και τώρα 25.000 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών.
Απεργούμε γιατί υπάρχει άμεση ανάγκη να χρηματοδοτηθούν οι σχολικές επιτροπές από τον κρατικό προϋπολογισμό στο ύψος των πραγματικών αναγκών και όχι με ψίχουλα. Για να ζεσταθούν όλα τα παιδιά τον χειμώνα, για να γίνουν άμεσες επισκευές και να αντιμετωπιστούν λειτουργικά προβλήματα. Για να παρθούν εδώ και τώρα μέτρα αντισεισμικής, αντιπυρικής και αντιπλημμυρικής θωράκισης των σχολείων.
Απεργούμε γιατί είναι απαράδεκτο χιλιάδες προνήπια να μένουν έξω από το δημόσιο νηπιαγωγείο και χιλιάδες μικρότερα παιδιά έξω από τους παιδικούς σταθμούς. Διεκδικούμε να δημιουργηθούν τώρα όλες οι υποδομές, ώστε να γίνει πράξη παντού η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή.
Απεργούμε γιατί ως εκπαιδευτικοί – παιδαγωγοί δε συμβιβαζόμαστε με ένα σχολείο στο οποίο δεν υπάρχουν όλοι οι εκπαιδευτικοί, ώστε ο καθένας να διδάσκει το αντικείμενό του, το Ολοήμερο Δημοτικό και Νηπιαγωγείο έχουν μετατραπεί καθαρά σε φύλαξη, τα παιδιά με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες δεν έχουν τον Ειδικό Παιδαγωγό που δικαιούνται ή δε βρίσκονται στη δομή που έχουν ανάγκη.
Απεργούμε γιατί οφείλουμε να δώσουμε τον αγώνα από κοινού με τους μαθητές μας και τους γονείς, ώστε να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης για το Λύκειο και την πλήρη μετατροπή του σε ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο, σε ένα πεδίο ταξικού “ξεσκαρταρίσματος” μαθητών. Γιατί ο ρόλος μας ως εκπαιδευτικοί είναι να παλεύουμε κάθε παιδί να έχει το δικαίωμα στη μόρφωση, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που θα ακολουθήσει.
Απεργούμε γιατί δεν ανεχόμαστε η χώρα μας να μετατρέπεται σε μια απέραντη Νατοϊκή βάση, να εμπλέκεται στους επικινδύνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που εξελίσσονται στη περιοχή μας. Δε δεχόμαστε να δίνονται κάθε χρόνο 4 δις € για Νατοϊκούς εξοπλισμούς και την ίδια στιγμή, όταν διεκδικούμε μόνιμους διορισμούς ή χρηματοδότηση για την Παιδεία, να μας λένε ότι υπάρχει “δημοσιοικονομική στενότητα”.
Απεργούμε γιατί την ίδια μέρα απεργούν τα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα, οι εργάτες, οι γονείς των μαθητών μας για αυξήσεις στους μισθούς, για συλλογικές συμβάσεις και δικαιώματα στους χώρους δουλειάς. Γιατί ο κοινός αγώνας των εργαζομένων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, κόντρα στα εμπόδια και τη λογική της υποταγής στην αντιλαϊκή πολιτική, που καλλιεργεί ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, είναι η δύναμή μας, η μοναδική ελπιδοφόρα προοπτική.
Απεργούμε γιατί κανείς δε θα μας λύσει τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει το μεγάλο κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, αν δεν οργανωθεί μαζικός, αποφασιστικός αγώνας με το σύνθημα «μπροστά οι δικές μας ανάγκες- Όχι τα κέρδη των λίγων».