Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στα συναφή επαγγέλματα, άνεργοι,
Διεκδικούμε αποφασιστικά:
◘ Υπογραφή Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις στα μεροκάματα και τους μισθούς.
◘ Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου–Βρούτση που ακυρώνει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων. Κατώτερος μισθός 751 €.
◘ Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που έχουν καταντήσει τις συντάξεις και τις παροχές των ασφαλιστικών ταμείων «φιλοδωρήματα».
◘ Αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων.
Συνάδελφοι, Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μοιράζει ανέξοδα προεκλογικές υποσχέσεις. Θριαμβολογεί ότι «το τέλος των μνημονίων» είναι η αφετηρία για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των λαϊκών στρωμάτων.
Με περίσσιο θράσος, στήνει επικοινωνιακές φιέστες για την επέκταση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ). Κρύβει επιμελώς ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των κλάδων δεν υπάρχουν ΣΣΕ και όπου υπάρχουν έχει φροντίσει να εξασφαλίσει στους μεγαλοεργοδότες «ρήτρα μη εφαρμογής» για να μπλοκάρουν την επέκτασή τους.
Όσες φιέστες κι αν κάνει δεν μπορεί να κρύψει την πραγματική κατάσταση, που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, όπου κυριαρχούν τα «θέλω» των αφεντικών.
Μόνο ο αγώνας με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα που θα ανακουφίζουν τη ζωή μας και ταυτόχρονα θα βάζει τις βάσεις της πάλης για την ανατροπή της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων σε βάρος των συμφερόντων των πολλών.
Αντί της αναμονής, της προσδοκίας και του εφησυχασμού, που οι εκάστοτε κυβερνώντες με τα ίδια κόλπα έντεχνα μας παραμυθιάζουν, εμείς επιλέγουμε να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες.
Στον κλάδο μας γνωρίζουμε, από πρώτο χέρι, ότι αυτός είναι ο πραγματικός, μοναδικός και ωφέλιμος δρόμος για τα συμφέροντά μας. Το αποδεικνύουν, όχι μονάχα οι αγώνες και οι καταχτήσεις μας τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και οι επιτυχίες από τις σημερινές μάχες που δίνονται μέσα στους χώρους δουλειάς και σηματοδοτούν τη δύναμη του αγώνα. Οι σκληρές μάχες σε μεγάλα εργοτάξια, όπως στον Αστέρα Βουλιαγμένης, στην Ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου, σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες που ανακαινίζονται στην Αττική, όπου επετεύχθη η υπογραφή εργοταξιακών συμβάσεων με πραγματικές αυξήσεις σε μεροκάματα και μισθούς, τις οποίες με τον αγώνα υποχρεώθηκε η μεγαλοεργοδοσία να τις εφαρμόσει.
Αυτός ο αγώνας θέλουμε να γενικευτεί σε όλη τη χώρα, σε όλους τους χώρους δουλειάς. Να αποτελέσει το όπλο μας για να υποχρεώσουμε τις οργανώσεις των εργοδοτών του κλάδου στην υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ για όλους τους οικοδόμους, ξυλουργούς και εργαζόμενους στα συναφή επαγγέλματα.
Συνάδελφοι, Η απεργία στις 28 Νοέμβρη μπορεί και είναι αναγκαίο να αποτελέσει βήμα κλιμάκωσης του αγώνα μας. Είναι η απάντησή μας στη μεγαλοεργοδοσία, τους μεγαλοκατασκευαστές και μεγαλοεργολάβους, που θωρακισμένοι με το νομοθετικό οπλοστάσιο που τους εξασφάλισαν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, παίζουν το «παιχνίδι των καθυστερήσεων» εδώ και 9 χρόνια, επικαλούμενοι από τη μια την κρίση και από την άλλη τους νόμους που ψηφίστηκαν.
Ως εδώ!! Οι εργαζόμενοι του κλάδου δε θα γίνουν πάμφθηνο λίπασμα των κερδών τους.
Η Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία στις 28 Νοέμβρη απαντάει στα ψέματα της κυβέρνησης που προσπαθεί να κάνει το μαύρο – άσπρο. Την ίδια ώρα, που επικαλείται ότι «τα μνημόνια τελείωσαν», όχι μόνο δεν καταργεί κανέναν αντεργατικό νόμο, αλλά επιπλέον εφαρμόζει έναν από τους πιο εμβληματικούς νόμους, το νόμο Βρούτση, που στην ουσία καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις συμβάσεις.
Απαντάει στην «ανάπτυξη», που ευαγγελίζονται ως το φάρμακο για τα προβλήματα μας. Μια «ανάπτυξη» που προϋποθέτει τα μεροκάματα να είναι χαμηλά, οι κοινωνικές παροχές ψαλιδισμένες, οι συντάξεις στα «τάρταρα» για να εξασφαλιστούν όσα απαιτούν με μια φωνή οι μεγαλοεργολάβοι, βιομήχανοι και τραπεζίτες. Εμείς θέλουμε μια ανάπτυξη που να ικανοποιεί τα δικά μας συμφέροντα και όχι του κεφαλαίου.
Με την απεργία μας τους στέλνουμε μήνυμα ότι δε ξεγελιόμαστε από όσα μας σερβίρουν. Το έργο το έχουμε ξαναδεί από προηγούμενους σωτήρες και δήθεν φιλολαϊκούς πολιτευτές.
Η απόφασή μας είναι μία:
Ό,τι έχουμε ανάγκη θα το διεκδικήσουμε με τον αγώνα μας.
Απορρίπτουμε ό,τι μας «προσφέρουν» ως λύσεις κυβέρνηση και κόμματα που ψήφισαν από κοινού μνημόνια και αντεργατικούς νόμους.
Κάνουμε στην άκρη τον κυβερνητικό, εργοδοτικό συνδικαλισμό, που διαχρονικά δίνει χέρι βοήθειας στην υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής.
Δυναμώνουμε την πάλη μας για υπογραφή ΣΣΕ, για κατάργηση των αντεργατικών, αντιασφαλιστικών νόμων.
Απαιτούμε, εδώ και τώρα, αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα χιλιάδων οικοδόμων για να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, συνέπεια της μακροχρόνιας και βαριάς ανεργίας.
