Γιώργος Λεονταρίτης: «Κυκλάδες χωρίς μαρίνες, είναι σα να λέμε Ελβετία χωρίς χιονοδρομικά κέντρα»
Για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Κυκλάδες με την επάρκεια νερού, ιδιαίτερα λόγω της λειψυδρίας που πλήττει εντονότερα την περιοχή εν μέσω καλοκαιριού αλλά και για τον σχεδιασμό που θα προβλέπει τοπική αντιμετώπιση του φαινομένου από κάθε νησί ανάλογα με τις δικές του ανάγκες και ιδιαιτερότητες, μίλησε στην εφημερίδα «Κυκλαδική» ο Χωρικός Αντιπεριφερειάρχης Κυκλάδων.
Συνέντευξη στον Λάμπρο Δεμερτζή
Ο Γιώργος Λεονταρίτης υπογράμμισε την ανάγκη δημιουργίας στρατηγικού σχεδιασμού ώστε να υπάρξει σωστή κατανομή των τουριστικών αφίξεων για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του υπερτουρισμού. Πρόκειται για μια συνδυασμένη προσέγγιση που περιλαμβάνει κανονισμούς, περιορισμούς και βελτίωση τουριστικών υποδομών, ιδίως λιμενικών υποδομών, όπως επίσης και τη δημιουργία μαρίνων στα νησιά μας που αποτελεί διαχρονικό έλλειμα στις Κυκλάδες το οποίο βαρύνει όλες τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει όπως και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Τα νησιά μας αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις όσον αφορά την επάρκεια νερού, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες που διανύουμε, με τη δραματική αύξηση του πληθυσμού λόγω του τουρισμού. Ποια είναι η εικόνα που έχετε; Θα αντέξουν;
-Η λειψυδρία είναι πλέον ένα παγκόσμιο πρόβλημα και αποτελεί μία από τις πιο σοβαρές προκλήσεις που ταλανίζει τον πλανήτη. Δεν αφορά μόνο την περιοχή μας διότι το να επικεντρωθούμε απλά και μόνο στην περιοχή μας θα ήταν λάθος.
Είναι λογικό και συνεπακόλουθο ότι και στη δική μας περιοχή θα υπάρχει πρόβλημα, τη στιγμή μάλιστα που τα νησιά μας υποδέχονται εκατομμύρια τουρίστες το καλοκαίρι και ενώ ο πληθυσμός τους είναι περίπου 100.000 φτάνουμε να έχουμε εκατομμύρια διανυκτερεύσεις κατά τους 6 μήνες που διαρκεί η τουριστική περίοδος. Παρόλα αυτά, παρόλο τον τεράστιο όγκο των τουριστών που υποδεχόμαστε, νομίζω ότι τα νησιά έχουν ανταπεξέλθει.
Εσείς ως χωρικός αντιπεριφερειάρχης έχετε δεχτεί παράπονα, αιτήματα από την τοπική αυτοδιοίκηση του πρώτου βαθμού για συνδρομή στην υδροδότηση των νησιών;
Άμεσα ως περιφέρεια όχι, στις συζητήσεις και τις επαφές που έχουμε με τους συναδέλφους του πρώτου βαθμού αυτοδιοίκησης, τίθεται το θέμα, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει χρειαστεί η δική μας παρέμβαση.
Η λειψυδρία είναι ένα μακροπρόθεσμο πρόβλημα που επιδεινώνεται από την κλιματική αλλαγή χρόνο με τον χρόνο. Θεωρείτε ότι για τα νησιά μας μια κεντρική απόφαση και στρατηγική είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική και βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων;
Αυτό που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας είναι ότι υπάρχει η γεωγραφική ασυνέχεια στα νησιά μας. Επομένως ένας κεντρικός σχεδιασμός για το σύνολο των νησιών νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολος.
Θα ήταν προτιμότερο να αντιμετωπιστεί το θέμα τοπικά σε κάθε νησί, διότι κεντρικά δεν είναι εύκολη η μεταφορά νερού σε όλα τα νησιά.
Υπάρχουν νησιά που πρέπει να τονώσουν τον πρωτογενή τομέα τους και για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το πρόβλημα της ύδρευσης και της άδρευσης στις Κυκλάδες απαιτείται ενδεχομένως ένα σχέδιο που θα προέβλεπε τοπική αντιμετώπιση της λειψυδρίας σε κάθε νησί, ανάλογα με τις δικές του ανάγκες και ιδιαιτερότητες.
Επομένως χρειάζεται να αναπτυχθούν και να ενισχυθούν οι υποδομές που σχετίζονται με τη συγκέντρωση και τη διαχείριση του πόσιμου νερού;
Βεβαίως, υπάρχει ανάγκη αυτού του σχεδιασμού που θα έπρεπε ήδη να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια και δεν έχει γίνει. Δεν νομίζω ότι θα ανακαλύψουμε την πυρίτιδα εάν πούμε ότι η λύση του προβλήματος περνάει μέσα από την δημιουργία μικρών φραγμάτων στα νησιά ή και ενός μεγάλου φράγματος, όπως προβλέπεται παραδείγματος χάριν στη Νάξο, και για αυτό λέω ότι πρέπει να είναι διαφορετική η αντιμετώπιση σε κάθε νησί. Νομίζω ότι τα φράγματα αποτελούν μια λύση όπως επίσης και οι μονάδες αφαλάτωσης, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις είναι μονόδρομος λόγω και της ανομβρίας, αλλά ο συνδυασμός αυτών των δύο νομίζω ότι θα έδινε καλά αποτελέσματα για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας.
Συζητήθηκε πολύ και φέτος το θέμα του υπερτουρισμού, που μπορεί να οδηγήσει σε περιβαλλοντική υποβάθμιση, υπερφόρτωση των υποδομών, με συνεχείς συνεδριάσεις που έγιναν για τη Σαντορίνη και για την κρουαζιέρα. Ζούμε κ. Λεονταρίτη σε εποχές υπερτουρισμού και ποια μέτρα μπορούν να ληφθούν για την αποτελεσματική διαχείρισή του;
Δεν νομίζω ότι ζούμε εποχές υπερτουρισμού, σε συγκεκριμένες μέρες σε συγκεκριμένες ώρες και σε συγκεκριμένα νησιά εμφανίζεται αυτό το φαινόμενο.
Το να μιλάμε όμως γενικά και οριζόντια για υπερτουρισμό στα νησιά μας, νομίζω ότι είναι λάθος.
Χρειάζεται ένας διαφορετικός σχεδιασμός ως πρότυπο ως προς την ποιότητα του τουρισμού που θέλουμε να έχουμε στο μέλλον και την κατανομή των αφίξεων, αυτό είναι ένα άλλο θέμα, αλλά αυτό δεν είναι υπερτουρισμός. Αυτό -αν θέλετε- είναι έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού. Και εκεί νομίζω ότι πρέπει να επικεντρωθούμε για το μέλλον, διότι πλέον έχουμε γίνει παγκοσμίως γνωστοί. Είμαστε μια περιοχή πραγματικά περιζήτητη και νομίζω ότι, έχοντας κατοχυρώσει το brand name των Κυκλάδων στην παγκόσμια τουριστική βιομηχανία, μπορούμε να «επιβάλλουμε» τους όρους μας και στην τουριστική αγορά και να κατευθύνουμε πλέον το τουριστικό προΐόν εκεί που εμείς επιθυμούμε.
Με αφορμή για μια ακόμη χρονιά την αναφορά των αξιωματικών, των καπεταναίων μας για τα έργα που πρέπει να γίνουν σε επίπεδο λιμενικών υποδομών, ιδίως στις Κυκλάδες, πως μπορεί η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου να διαχειριστεί και να υποστηρίξει τη δημιουργία τέτοιων έργων;
Οι σύγχρονες τουριστικές υποδομές είναι η μεγάλη πληγή των Κυκλάδων στο κομμάτι του τουρισμού και το 2024. Δυστυχώς εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν έχει γίνει ο σχεδιασμός από το Υπουργείο και εδώ να διευκρινίσουμε ότι αυτά τα έργα δεν είναι έργα που είναι ευθύνη της Περιφέρειας ή οποιασδήποτε Δημοτικής Αρχής και Δημοτικού Λιμενικού ταμείου, το οποίο από μόνο του είναι σχεδόν αδύνατον να πραγματοποιήσει τόσο μεγάλα έργα.
Επίσης εκτός από το γεγονός ότι τα λιμάνια μας, πλην ελαχίστων λιμανιών, δεν πληρούν τις προδιαγραφές και το γνωρίζουμε, αυτό το οποίο είναι πασιφανές και αποτελεί ένα μεγάλο έλλειμμα στην τουριστική μας βιομηχανία, την τοπική μας τουριστική βιομηχανία είναι η έλλειψη μαρίνων.
Είναι αδιανόητο να μην υπάρχουν μαρίνες στα νησιά των Κυκλάδων. Είναι ένα κομμάτι του τουρισμού, το οποίο μπορεί να αποφέρει πάρα πολλά έσοδα, να αναβαθμίσει την ποιότητα του τουρισμού και να έχουμε και επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
Δυστυχώς και εδώ βρισκόμαστε αρκετά πίσω. Θα έπρεπε σήμερα να μην κάναμε αυτή τη συζήτηση.
Σήμερα η συζήτηση θα έπρεπε να είναι πώς θα βελτιώσουμε τις μαρίνες και όχι ότι δεν έχουμε μαρίνες.
Το να συζητάμε ότι στις Κυκλάδες δεν έχουμε μαρίνες, είναι σα να λέμε αντίστοιχα για την Κεντρική Ευρώπη, ότι στην Ελβετία δεν έχει χιονοδρομικά κέντρα. Έτσι θα το παρομοίαζα.
Εμείς λοιπόν στα νησιά μας στην Ελλάδα δεν έχουμε μαρίνες και αυτό είναι ένα διαχρονικό έλλειμμα, που βαρύνει όλες τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει και τις τοπικές αυτοδιοικήσεις για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Δυστυχώς έχουμε αφήσει ένα πολύ κερδοφόρο κομμάτι του τουρισμού στο έλεος.
