Άρθρο του Αποστόλη Στεργιοπούλου, νεοδιόριστου εκπαιδευτικού
Η μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 23 Οκτώβρη είναι υπόθεση όλων μας. Δεν περισσεύει κανείς…
Όλοι εμείς που κρατάμε όρθια τα σχολεία εκείνη τη μέρα θα είμαστε στο δρόμο δίνοντας μήνυμα αξιοπρέπειας, δύναμης, διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων για εμάς και τους μαθητές μας.
Η αγανάκτηση, από το ότι δε “βγαίνει ο μήνας”, η εξάντληση, από την εντατικοποίηση μέσα στα σχολεία λόγω της έλλειψης υποδομών και της υποστελέχωσης, η οργή ότι οι μισθοί μας, τα δικαιώματά μας στην υγεία, στην ασφαλή σχολική στέγη και τη σύγχρονη, φθηνή κατοικία συνθλίβονται για να συμμετέχει η χώρα στου “πολέμου τα σφαγεία” , μία διέξοδο έχουν…Την οργάνωση του αγώνα μέσα από τα σωματεία μας.
Η κατάσταση που ζούμε στα σπίτια μας, στα σχολεία μας, η φρίκη του πολέμου που ζούνε χιλιάδες παιδιά και άμαχοι με εμπλοκή της χώρας μας, στην Παλαιστίνη, στη Βυρηττό, το Λίβανο δεν είναι φυσικά φαινόμενα.
Τα αντιλαϊκά μέτρα της τωρινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, ως εξειδίκευση των συμφωνιών τους στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, έχουν διαμορφώσει μία αφόρητη κατάσταση για το λαό, αλλά όχι για τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους. Ζαλίζουν τα κέρδη τραπεζών, εφοπλιστών, ομίλων στα σούπερ μάρκετ, στην ενέργεια. 22 δις ευρώ τα καθαρά κέρδη τους τα δύο τελευταία χρόνια. Ζαλίζει ο αριθμός 500.000 ευρώ τη μέρα για να είναι φρεγάτα του ελληνικού στόλου στην Ερυθρά θάλασσα να εκπροσωπεί τα δικά τους συμφέροντα και να στηρίζει το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ.
Τα κέρδη τους σημαίνουν για εμάς 780 ευρώ μισθός νεοδιόριστου, πανάκριβο ρεύμα, 27άρια τμήματα, ακόμα και 0 προσλήψεις στην παράλληλη στήριξη στη β΄φάση προσλήψεων σε αρκετές περιοχές της χώρας. Σημαίνουν εκατοντάδες κενά σε εκπαιδευτικούς τμημάτων (τουλάχιστον 350) που δεν υπάρχει μέριμνα να καλυφθούν, αφού οι πίνακες έχουν εξαντληθεί ή πολλοί νέοι εκπαιδευτικοί παραιτούνται από τις θέσεις λόγω αδυναμίας κάλυψης του κόστους ζωής.
Όλοι μας βρισκόμαστε σε οριακή κατάσταση. Φτάνει το κουδούνι του σχολάσματος μετά κόπων και βασάνων και ακούς… “Δε βγαίνει έτσι η χρονιά… Στις 23 Οκτώβρη θα απεργήσω…Δεν πάει άλλο”.
Τώρα είναι η ώρα το “δεν πάει άλλο” να γίνει φωνή που διεκδικεί ξακάθαρα: “Λεφτά για μισθούς-παιδεία-υγεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία”. Αυτή η φωνή πρέπει να πάει από σχολείο σε σχολείο, από γειτονιά σε γειτονιά. Να μάθουν όλοι τί ακριβώς συμβαίνει μέσα στα σχολεία. Να συζητήσουμε με όλους τί θα κάνουμε για να βγαίνει αξιοπρεπώς ο μήνας.
Σε αυτό το δύσκολο αλλά όμορφο δρόμο δεν είμαστε μόνοι μας. Ίσα- ίσα διάφοροι κλάδοι βγαίνουν αυτό το διάστημα στο δρόμο με τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις βάζοντας μπροστά τα σύγχρονα δικαιώματα και τις ανάγκες. Υγειονομικοί, ναυτεργάτες, οικοδόμοι, υπάλληλοι στον επισιτισμό και τον τουρισμό, οι εργάτες στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Όλοι αυτοί θα ενωθούν μαζί με όλους τους άλλους κλάδους στην Πανελλαδική απεργία στις 20/11.
Η μεγάλη επιτυχία της απεργίας των διανομέων σε E–food και Wolt δείχνουν το δρόμο. Η κατάρρευση των πλατφορμών δείχνει ποιοι έχουν τη δύναμη. Η τεράστια ουρά από μηχανάκια απεργών στο κέντρο της Αθήνας δείχνει τις μεγάλες στιγμές που μπορεί να δώσει ο αγώνας.
Έχουν μείνει λίγες κρίσιμες μέρες. Η πρωτοβουλία του καθενός και της καθεμιάς θα παίξει κομβικό ρόλο για:
- Να φτάσει η φωνή των σωματείων και της Ομοσπονδίας σε όλα τα σχολεία με ομάδες συναδέλφων που θα πάνε σε όσα περισσότερα σχολεία μπορούν με τα απεργιακά καλέσματα, τις απεργιακές αφίσες.
- Να γίνουν μαζέματα των συλλόγων διαδασκόντων που θα αποφασίζουν το κλείσιμο του σχολείου και την καθολική συμετοχή στην απεργία στις 23 του Οκτώβρη, καλώντας το ίδιο να κάνουν και τα διπλανά σχολεία.
- Να γίνουν κοινές συσκέψεις με τους συλλόγους και τις Ενώσεις Γονέων, ώστε από κοινού με τους φυσικούς μας συμμάχους να διεκδικήσουμε λύση στα καυτά προβλήματα των σχολείων.
Την Τετάρτη 23 Οκτώβρη το μάθημα θα γίνει στην
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΣΤΙΣ 12!
ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΟ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΜΑΣ ΨΗΛΑ!
ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΨΗΛΑ!
ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ!
