Την ανάγκη για τη θέσπιση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου για αγνοούμενα παιδιά και άτομα σε κίνδυνο και τη λειτουργία ενός πλήρως διασυνδεδεμένου συστήματος πληροφοριών μεταξύ των 27 κρατών της ΕΕ υποστήριξε ο ευρωβουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α.–ΠΣ/The Left και μέλος της
Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών
Υποθέσεων (LIBE) Κώστας Αρβανίτης.
Μιλώντας στη σχετική συζήτηση για την πρόταση της Κομισιόν στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ / The Left, υπενθύμισε την πρωτοβουλία που είχε αναλάβει πριν από την πανδημία για τους αγνοούμενους σε ναυάγια προσφύγων και μεταναστών, συνεισφέροντας στη συζήτηση μια κρίσιμη και παραμελημένη παράμετρο.
Αφού αναφέρθηκε στο πρόσφατο πολύνεκρο ναυάγιο στα Κύθηρα, περιέγραψε το δράμα των ανθρώπων που βιώνουν για χρόνια την επώδυνη αβεβαιότητα του συγγενή αγνοούμενου ενός ακήρυχτου πολέμου στη Μεσόγειο, για να καταλήξει:
«Ζητούμε, λοιπόν, την συγκρότηση ενός Ευρωπαϊκού Μηχανισμού, πάνω σε μία κοινή βάση δεδομένων, προσβάσιμη από τις αρχές όλων των χωρών που θα μπορεί να παρέχει την αναγκαία πληροφόρηση στους Ευρωπαίους πολίτες ή στους πρόσφυγες και στους μετανάστες, σε όλους σε όσους αναζητούν τους ανθρώπους τους.
Για να φωτίσουμε αυτό που λέμε, το “Έσχατο Δικαίωμα”».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Κώστα Αρβανίτη στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:
Ο τίτλος της σημερινής μας συζήτησης είναι: “Αγνούμενοι: αναζητούμενοι, ή αζήτητοι;”
Μόνο αναφορικά για το προσφυγικό, από το 2014 μέχρι σήμερα, 25.000 είναι οι αγνοούμενοι, στη Μεσόγειο.
Στην Ελλάδα πριν λίγες μέρες, είχαμε ένα ναυάγιο πάλι στα Κύθηρα. Προσθέσαμε στον τραγικό απολογισμό άλλους 15 ανθρώπους.
Και εδώ πρέπει να ρωτήσουμε: Γιατί σταμάτησαν οι έρευνες για αυτούς τους ανθρώπους; Δεν τους ψάχνει κανείς.
Όταν πρωτοσηκώσαμε το θέμα των αγνοουμένων, ήδη πριν από την πανδημία, οι οικογένειες των αγνοουμένων μας είπαν πως έψαχναν τους ανθρώπους τους απεγνωσμένα, από αστυνομικό τμήμα σε αστυνομικό τμήμα και από νεκροταφείο σε νεκροταφείο χωρίς κοινή βάση δεδομένων, χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας των πληροφοριών.
Να λοιπών γιατί θα στηρίξουμε αυτή την πρωτοβουλία της Επιτρόπου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Συνέντευξη νούμερο 32. Ένας αδερφός μιλάει για την αδερφή του από την Συρία:
“Ναι, έχω ανάγκη να γνωρίζω που βρίσκεται το σώμα της αδερφής μου. Τώρα μπορώ να την βρω στο Google Maps και να την επισκέπτομαι περιστασιακά.”
Αυτή ομολογώ ήταν μια διάσταση που δεν την είχα φανταστεί.
Ζητάμε λοιπόν την συγκρότηση ενός Ευρωπαϊκού Μηχανισμού, πάνω σε μία κοινή βάση δεδομένων, προσβάσιμη από τις αρχές όλων των χωρών που θα μπορεί να παρέχει την αναγκαία πληροφόρηση στους Ευρωπαίους πολίτες ή στους πρόσφυγες και στους μετανάστες, σε όλους σε όσους αναζητούν τους ανθρώπους τους.
Για να φωτίσουμε αυτό που λέμε, το «Έσχατο Δικαίωμα».
