Παγώνει το «Αμοργόραμα»

Παγώνει το «Αμοργόραμα»

To πρόγραμμα «Αμοργόραμα» των αλιέων της Αμοργού, μιας σειράς οργανώσεων προστασίας του περιβάλλοντος και του υπΑΑΤ παγώνει προσωρινά εξαιτίας των αντιρρήσεων που διατυπώθηκαν σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Αλιείας που εξέτασε τη σχετική πρόταση Προεδρικού Διατάγματος.

Αυτό είπε τη Δευτέρα μιλώντας στην ημερίδα του WWF και της Greenpeace «Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές στην Ελλάδα: προοπτικές και προκλήσεις για την επίτευξη του ευρωπαϊκού στόχου 30Χ30» ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Συλλόγου Αλιέων Αμοργού «Η Χοζοβιώτισσα», Μιχάλης Κρόσμαν. «Είμαστε σε απόγνωση» δήλωσε, αντανακλώντας τη διάθεση μεταξύ των παράκτιων αλιέων του νησιού, «αφού υποτίθεται ότι εδώ και δύο χρόνια υπάρχει η πολιτική βούληση για τη δημιουργία της Θαλάσσιας Προστατευόμενης Περιοχής. Αρχικά μας είπαν ότι χρειάζεται αλιευτική μελέτη αλλά δεν είχαν πόρους να τη χρηματοδοτήσουν. Τα χρήματα βρέθηκαν από το Cyclades Preservation Fund και το Blue Marine Foundation και έγινε η Αλιευτική μελέτη Αμοργού που τεκμηριώνει την πρότασή μας. Τώρα υπάρχει πάλι κωλυσιεργία. Το περιβάλλον δεν αναγνωρίζει συμβιβασμούς διότι η μελέτη στηρίζεται σε αριθμούς. Ένα και ένα κάνει δύο και ένα μείον ένα κάνει μηδέν» κατέληξε καταχειροκροτούμενος.

Σύμφωνα με πηγή του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στο Συμβούλιο Αλιείας αφορούσαν κυρίως σε παρατηρήσεις εκπροσώπου του Λιμενικού Σώματος για το πώς θα γίνει η φύλαξη της Θαλάσσιας Προστατευόμενης Περιοχής.

Ανάλογα προβλήματα έμμεσα φάνηκε ότι υπάρχουν και από την τοποθέτηση του Γενικού Γραμματέα Ναυτιλίας και Λιμένων Βαγγέλη Κυριαζόπουλου. Σύμφωνα με πληροφορίες των «Βιώσιμων Κυκλάδων», αφορούν στις αρμοδιότητες του Λιμενικού να ταυτοποιεί παραβάτες που αλιεύουν μέσα στην ΘΠΠ την εποχή που αυτό δεν επιτρέπεται, όταν ο εντοπισμός γίνεται αποκλειστικά με τεχνικά μέσα και όχι επιτόπια παρουσία.

Από την πλευρά του ο Ειδικός Σύμβουλος του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ) Γιάννης Μητσόπουλος σημείωσε ότι θα χρειαστεί συμπλήρωση του νομοθετικού πλαισίου προκειμένου να έχουν παρόμοια εξουσία οι υπάλληλοι του ΟΦΥΠΕΚΑ που θα αναπτυχθούν στις περιοχές αυτές. Ο Μητσόπουλος είπε ότι «υπάρχουν πάρα πολλές προτάσεις για το πώς θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της θαλάσσιας προστασίας αλλά λείπει το θεσμικό πλαίσιο για το ποιο θα είναι το προστατευόμενο αγαθό. Όλα τα άλλα έπονται».

Στη Γυάρο, τη μοναδική λειτουργούσα ΘΠΠ εκτός Αλοννήσου και Ζακύνθου (τόπους προστασίας της μεσογειακής φώκιας Monachus και της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta), το καθεστώς προστασίας λήγει τον Ιούνιο του 2025 χωρίς η κυβέρνηση να έχει εκδηλώσει πρόταση να ανανεωθεί ή έστω να έχει ανακοινώσει το παραμικρό σχετικά. Σήμερα η ΘΠΠ Γυάρου προστατεύεται με προσωρινή Υπουργική Απόφαση που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2024 αλλά όχι με Προεδρικό Διάταγμα που θα καθιστούσε την προστασία πιο ισχυρή, υποχρέωση που εξάλλου είχε η Ελλάδα προς την ΕΕ με προθεσμία το 2018. Ο Δημήτρης Καραβέλλας από το WWF ανακοίνωσε ότι σύντομα θα δοθούν από την οργάνωσή του δεδομένα που θα αποδεικνύουν πόσο πολύ έχουν ενισχυθεί τα αποθέματα της Γυάρου από την καθιέρωση του καθεστώτος προστασίας.

Δυστυχώς, πολλές ΘΠΠ σε ολόκληρη την Ευρώπη και την Ελλάδα, πιο συγκεκριμένα το 90% όσων έχουν κηρυχθεί πανευρωπαϊκά, είναι ακόμη στα χαρτιά (paper parks).

H θαλάσσια βιολόγος Μαρία Σαλωμίδου σημείωσε ότι «οι δεσμεύσεις της χώρας έχουν φοβερή ασάφεια. Η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντός στα χαρτιά έχει προτεραιότητα, όμως στην πράξη καταρρέει. Μιλούν για περιορισμό της αλιείας με μηχανότρατα αλλά την ορίζουν ως περιορισμό με βιντζότρατα [σ.σ.: οι βιντζότρατες είναι πιο καταστροφικές αλλά πολύ λιγότερες από τις μηχανότρατες], που είναι κάτι διαφορετικό». Η Σαλωμίδου σημείωσε την έλλειψη του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού – εδώ που τα λέμε ούτε χερσαίος υπάρχει – που έχει υλοποιηθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πάντως και εκεί υπάρχει μεγάλη αντίσταση από τις εθνικές κυβερνήσεις να προχωρήσουν μελέτες καθορισμού του τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται στις περιοχές Natura – επτά κράτη-μέλη είναι υπόλογα για την έλλειψη προόδου στις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες.

Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί για την καθυστέρηση Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Ο γενικός γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του ΥΠΕΝ Πέτρος Βαρελίδης ανακοίνωσε ότι δύο Υπουργικές Αποφάσεις έχουν πάρει τον δρόμο τους (η μία, η οποία έχει υπογραφεί από τον υπουργό Θεόδωρο Σκυλακάκη, αφορά στην – πολύ πλούσια σε βιοποικιλότητα – νησίδα του Ιονίου Φορμίκουλα). Παράλληλα, ανέφερε ο Βαρελίδης, οι περιβαλλοντικές μελέτες για τα θαλάσσια πάρκα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός στη διάσκεψη Our Oceans Conference 2024 τον Απρίλιο θα διαμορφωθούν το επόμενο δίμηνο.

Από όσα είπε ο γενικός γραμματέας, τα όρια τους μπορούν να αφορούν και σε «εναλλακτικές προτάσεις», ισχυρή ένδειξη ότι οι σχέσεις με την Τουρκία και οι εν εξελίξει συνομιλίες θα παίξουν ρόλο στην τελική διατύπωση των Προεδρικών Διαταγμάτων. Ενισχυτική αυτού του συμπεράσματος ήταν η επισήμανση του Βαρελίδη ότι «οι χρήσεις θα ορίζονται έως το τέλος του 2025».

Για την επιτήρηση της συνέπειας των λόγων και έργων της κυβέρνησης, τρεις μη κυβερνητικές οργανώσεις, το WWF, η Greenpeace και το Vouliwatch, θα λανσάρουν τον Μάρτιο την ψηφιακή πλατφόρμα We Sea You με σκοπό να παρακολουθείται η πρόοδος των 21 κυβερνητικών δεσμεύσεων για την προστασία του ελληνικού θαλάσσιου περιβάλλοντος, που ανακοινώθηκαν τον περασμένο Απρίλιο κατά την 9η Διεθνή Διάσκεψη για τους Ωκεανούς.

[Kεντρική εικόνα: Αμοργόραμα]

Πηγή: sustainablecyclades.gr