Η αναβίωση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας έχει αρχίσει να υλοποιείται βήμα-βήμα. Η αρχή έγινε με το Νεώριο της Σύρου και ακολουθούν η Ελευσίνα και ο Σκαραμαγκάς. Η ΟΝΕΧ εξελίσσεται σε κινητήρια δύναμη της αναγέννησης του κλάδου που θα φέρει μεγάλα οικονομικά οφέλη για την Ελλάδα, ενώ θα διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στον γεωστρατηγικό σχεδιασμό στην ευρύτερη περιοχή σε δύσκολες εποχές.
Ο Πάνος Ξενοκώστας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου, ανοίγει τα χαρτιά του στο «business stories», μιλάει για την πορεία της υπόθεσης των Ναυπηγείων Ελευσίνας και για τα επενδυτικά σχέδια που έχει σε συνδυασμό με τις γιάρδες του Νεωρίου, για τις «δυνάμεις αδράνειας» όπως τις χαρακτηρίζει και το πώς λειτουργούσαν και απαξίωσαν έναν ολόκληρο κλάδο, για τον ρόλο του αμερικανικού παράγοντα, για τις γεωπολιτικές αλλαγές και τις τεράστιες πιέσεις που ασκούνται στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης, για την Τουρκία που έγινε ηγέτιδα δύναμη στις ναυπηγήσεις στην περιοχή λόγω απουσίας της Ελλάδας, αλλά και για τον Γιώργο Προκοπίου, την παρουσία του οποίου θεωρεί «ως ένα χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο νέο για τον κλάδο στην Ελλάδα», ενώ υπογραμμίζει ότι «μόνο οφέλη βλέπω από την πιθανότητα συνεργασίας με το συγκεκριμένο ναυπηγείο».
-Κύριε Ξενοκώστα, σε ποια φάση βρίσκεται τώρα η υπόθεση των Ναυπηγείων Ελευσίνας, ποια βήματα απομένουν και μέσα σε ποιο χρονοδιάγραμμα;
Βρισκόμαστε στα τελευταία στάδια ολοκλήρωσης του φακέλου εξυγίανσης και υποβολής του στα αρμόδια δικαστήρια προς επικύρωση. Ο στόχος είναι να έχει υποβληθεί ως τις 31 Οκτωβρίου. Κατόπιν θα αναμένουμε την απόφαση των δικαστηρίων, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη μιας σειράς μεταβιβάσεων, την πρώτη αποπληρωμή δεδουλευμένων των εργαζομένων από τα χρέη της προηγούμενης ιδιοκτησίας, αλλά και την έναρξη εντατικών επισκευών και αναβάθμισης του Ναυπηγείου. Μια φάση μηνών που καταλήγει στο ιστορικό σημείο, της πρώτης έλευσης πλοίου στις δεξαμενές του Ναυπηγείου ύστερα από 5 χρόνια.
– Είναι μεγαλύτερο το εγχείρημα σε σύγκριση με εκείνο της Σύρου; Εχουμε ακούσει από τους εργαζομένους στον κλάδο για τις «δυνάμεις αδράνειας».
Ναι, είναι πολλαπλάσιο από το εγχείρημα της Σύρου. Οικονομικά, λειτουργικά και διαδικαστικά. Η ανασύσταση των Ναυπηγείων της Σύρου ήταν η απόδειξη πως η Ελλάδα μπορεί να επαναβιομηχανοποιηθεί ναυπηγικά. Στην Ελευσίνα το διακύβευμα είναι η επανεγκαθίδρυση της Ελλάδας ως μιας υπολογίσιμης δύναμης στον τομέα της ναυπηγικής, τόσο στην υποστήριξη της εμπορικής ναυτιλίας όσο και στον τομέα της κατασκευής πλοίων αμυντικού σκοπού. Το εγχείρημα είναι εθνικό γιατί, μην αγνοούμε, πως όσα χρόνια η Ελλάδα είχε χάσει την ανταγωνιστικότητά της, η γειτονική Τουρκία το εκμεταλλεύτηκε καθολικά και έγινε ναυπηγική ηγέτιδα της περιοχής. Ταυτόχρονα, η απουσία αξιόπιστου εγχώριου ναυπηγείου για τις αμυντικές ανάγκες ευνοεί ναυπηγεία άλλων χωρών.
-Τι κρύβεται πίσω από την απαξίωση του κλάδου σε μια χώρα ναυτική και με ναυπηγική όπως η Ελλάδα;
Δυστυχώς, όπως έχει αποδειχθεί, εγχώρια μικροσυμφέροντα λειτούργησαν ως Δούρειος Ιππος τεράστιων εξωχώριων συμφερόντων. Ομως ρητά σας λέω πως τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει το εθνικό όραμα αναγέννησης του κλάδου.
-Πώς σχεδιάζετε να λειτουργήσουν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας; Πού θα ρίξετε το βάρος;
Στο κέντρο του σχεδίου μας βρίσκονται οι άνθρωποί μας. Θέλουμε οι εργαζόμενοί μας να είναι ηγέτες στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου που επιχειρούμε, το οποίο τελικά έχει ως μεγάλους ωφελημένους τους ίδιους. Η επαναλειτουργία του Νεωρίου το απέδειξε. Αν δεν ξαναλειτουργούσε, οι εργαζόμενοι εκεί θα απασχολούνταν σε δουλειές με πολύ χαμηλότερες αμοιβές και σίγουρα εκτός Σύρου. Στην Ελευσίνα οι εργαζόμενοι μαζί μας θα οδηγήσουν στην αναγέννηση ενός «νεκρού» ναυπηγείου, σε έναν διεθνή ναυπηγικό κόμβο. Πέρα από τις υφιστάμενες δεξαμενές, στοχεύουμε στην προσθήκη μιας ακόμα μεγαλύτερης, ώστε να αυξήσουμε το τονάζ αλλά και τον αριθμό των πλοίων ετησίως, σε 120-150. Στον τομέα των αμυντικών κατασκευών, θέλουμε να βελτιστοποιήσουμε και να αναβαθμίσουμε την υφιστάμενη γραμμή παραγωγής των ΤΠΚ (τορπιλάκατοι). Ταυτόχρονα, φιλοδοξούμε να πετύχουμε και μια άλλη γραμμή παραγωγής μεγαλύτερων πλοίων, όπως γα παράδειγμα κορβετών. Και οι δύο γραμμές παραγωγής θα στοχεύουν στη διείσδυση στις διεθνείς αγορές. Βεβαίως, η εθνική αποστολή του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού αποτελεί για εμάς το ιερό δισκοπότηρο της αμυντικής μας λειτουργίας. Τέλος, μεγάλο βάρος θα ρίξουμε και στους τομείς της ενέργειας, τεχνολογίας και ειδικών βιομηχανικών έργων, μετατρέποντας σε βάθος χρόνου τα Ναυπηγεία Ελευσίνας σε έναν Διεθνή Κόμβο Ναυπηγικής, Ενέργειας και Τεχνολογίας.
-Θα υπάρξει συνεργασία με το Νεώριο ή θα κάνετε διαχωρισμό έργων;
Τα Ναυπηγεία Σύρου και Ελευσίνας ανήκουν στον ίδιο όμιλο, ο οποίος διακατέχεται από την ίδια κουλτούρα, φιλοσοφία και όραμα. Ομως για έναν όμιλο ο οποίος αναπτύσσεται ραγδαία, οι προκλήσεις είναι αρκετές. Συνέργειες θα υπάρξουν πολλές. Οριζόντιες και σε κάποιες περιπτώσεις καθετοποιημένες. Αλλά η επιχειρηματική μας δομή προβλέπει ανεξάρτητους επιχειρησιακά οργανισμούς οι οποίοι αναπτύσσονται αυτόνομα. Το μόνο βέβαιο είναι πως η παράλληλη λειτουργία Νεωρίου και Ελευσίνας θα έχει εν τέλει πολλαπλασιαστικά οφέλη και για τα δύο, και μεγάλο κερδισμένο την ελληνική οικονομία, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις του Πειραιά και της Δυτικής Αττικής, το βιομηχανικό μας οικοσύστημα και φυσικά τους εργαζομένους, τον άνθρωπο δηλαδή, που είναι και η πεμπτουσία του δημιουργικού επιχειρείν.
-Η προοπτική απόσβεσης της επένδυσης πάει σε βάθος χρόνου;
Επενδύσεις όπως αυτές στον τομέα των ναυπηγείων είναι ταυτόσημες ενός μακροπρόθεσμου επενδυτικού πλάνου. Βεβαίως σε κάθε επένδυση η απόσβεση είναι ένας συνδυασμός λειτουργικής κερδοφορίας και αύξησης της αξίας της επιχείρησης. Αυτά στοχεύουμε να τα πετύχουμε πολύ γρήγορα, καθώς ο συνδυασμός τους αποδεικνύει την επιτυχία του σχεδίου μας. Ομως, το βασικό μας πλάνο ξεδιπλώνεται σε βάθος χρόνου και χαρακτηρίζεται από ευελιξία και προσαρμοστικότητα στις συνθήκες της αγοράς.
-Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε και αντιμετωπίζετε στην προσπάθεια αναβίωσης της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας; Επανερχόμαστε στις «δυνάμεις αδράνειας». Πώς λειτουργούσαν και απαξίωσαν έναν ολόκληρο κλάδο; Πώς το ξεπερνάτε;
Πίσω από τη διάλυση των εγχώριων ναυπηγείων, βρίσκονται συγκεκριμένα συμφέροντα τα οποία είχαν δημιουργήσει την πεποίθηση στην κοινωνία και στον πολιτικό κόσμο πως οι έννοιες ναυπηγεία και Ελλάδα δεν γίνεται να συνυπάρξουν. Μάλιστα, αυτές οι δυνάμεις αδράνειας λειτουργούσαν με διάφορα προσωπεία, είτε αυτό του «υποτιθέμενου» συνδικαλισμού, είτε με τη μορφή οργανώσεων προστασίας του περιβάλλοντος, είτε με το πρόσχημα δήθεν κοινωνικών αγώνων.
Το μοντέλο που λειτουργούσαν τα ναυπηγεία απεδείχθη εκ του αποτελέσματος λανθασμένο και καταστροφικό. Η διεθνής αγορά γύρισε την πλάτη στα ελληνικά ναυπηγεία και το μόνο που παραγόταν από αυτά ήταν χρέη, απαξίωση και ανεργία.
Η πρόκληση αρχικά ήταν να υπερκεράσουμε όλα τα γραφειοκρατικά εμπόδια που αξιοποιούσαν οι δυνάμεις αδράνειας. Η δεύτερη ήταν να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη μεταξύ εργαζομένων, διοίκησης και ιδιοκτησίας. Γιατί η βάση είναι να κατανοήσουμε πως όλοι είμαστε στην ίδια και μοναδική πλευρά. Την πλευρά της βιώσιμης ανάπτυξης με χαρακτηριστικά πραγματικής ανταγωνιστικότητας.
-Πότε είχατε την πρώτη σκέψη να ασχοληθείτε με τη ναυπηγική βιομηχανία και τι σας οδήγησε προς αυτές τις επενδύσεις;
Από μικρή ηλικία είχα την έφεση ν’ αναζητώ πρακτικές λύσεις σε πραγματικά προβλήματα, έτσι συνδύασα τις ιδιότητες του μηχανικού, αλλά και του επιχειρηματία. Η πρώτη σκέψη να ασχοληθώ με το ζήτημα ήρθε πολλά χρόνια πριν, όταν λόγω συνθηκών βρέθηκα αντιμέτωπος με τις προκλήσεις του χώρου και διερωτήθηκα: «Πώς γίνεται η υπ’ αριθμόν 1 ναυτιλιακή δύναμη παγκοσμίως να μένει χωρίς ναυπηγεία;». Οταν αρκετά χρόνια αργότερα, το 2017, ήρθα αντιμέτωπος με τους εργαζομένους του Ναυπηγείου Νεωρίου που μου εξιστορούσαν τις δυσκολίες τους, το θεώρησα ως πεπρωμένο κι αποφάσισα να γίνω μέρος της λύσης. Η τάση αυτή ενισχύθηκε με την ανάγκη για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και την επαναβιομηχανοποίηση της χώρας μας. Οφείλω να σημειώσω πως η επιτυχία τόσο πολύπλοκων και μακροχρόνιων επενδύσεων δεν είναι αυτονόητη. Στη θετική έκβαση της επένδυσης έπαιξε ρόλο η σημερινή κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο υπουργός Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδης μαζί με τον αναπληρωτή του κ. Ν. Παπαθανάση, καθώς και η θετική στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
-Η εξυγίανση των Ναυπηγείων Ελευσίνας τι θα προσφέρει στην ελληνική οικονομία και κοινωνία;
Η επίδραση στο ελληνικό ΑΕΠ θα κυμανθεί γύρω στο 0,5%, λόγω εξαγωγών, συγκράτησης κεφαλαίων στη χώρα και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Η ύπαρξη ενός ισχυρού ναυπηγικού κλάδου προσθέτει σημαντικό διπλωματικό κεφάλαιο στις ελληνικές κυβερνήσεις αλλά και πολύτιμα εργαλεία σε θέματα περιφερειακής ασφάλειας τόσο στην άμυνα όσο και στον εφοδιασμό ενέργειας. Μέσα σε 3 χρόνια θα έχουμε δημιουργήσει πάνω από 2.000 θέσεις εργασίας και αν προσθέσει κανείς και τις περίπου 600 του Νεωρίου, φθάνουμε στις 2.600 θέσεις. Σε αυτές προστίθενται και άλλες τόσες έμμεσες θέσεις στο βιομηχανικό και προμηθευτικό οικοσύστημα που πλαισιώνει τα ναυπηγεία μας. Η κοινωνία έχει δίπλα της έναν Ναυπηγικό & Τεχνολογικό Ομιλο υπεύθυνο, με ισχυρή κουλτούρα υποστήριξης της κοινωνίας, ώστε η ανάπτυξη να αλλάζει τις ζωές όλων προς το καλύτερο.
-Ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες προοπτικές των Ναυπηγείων Ελευσίνας;
Θέλουμε να μετατρέψουμε τα Ναυπηγεία σε έναν κόμβο που θα στηρίζει την εμπορική ναυτιλία οριζόντια, λειτουργώντας ηγετικά για το σύνολο του βιομηχανικού οικοσυστήματος της περιοχής. Στον τομέα ναυπήγησης αμυντικών πλοίων, θέλουμε να γίνουμε συνώνυμο της επιτυχούς ναυπήγησης συγκεκριμένων κλάσεων πλοίων, τα οποία θα κατασκευάζονται και θα υποστηρίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής τους από εμάς, με στόχο να προσεγγίσουμε αγορές πέρα από την ελληνική. Το όραμά μας περιλαμβάνει δράσεις για την ενίσχυση της ενεργειακής αυτονομίας της χώρας, τις οποίες θα παρουσιάσουμε αναλυτικά σε επόμενη φάση. Οι μακροπρόθεσμες προοπτικές των Ναυπηγείων είναι η ανάδειξή τους σε έναν περιφερειακό ηγέτη στον χώρο, αντάξιο της ελληνόκτητης ναυτιλίας και επάξιο πρεσβευτή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά.
-Στο Νεώριο η ΟΝΕΧ κατέβηκε μόνη της. Στην Ελευσίνα κατέβηκε σε συνεργασία με την αμερικανική κυβερνητική επενδυτική τράπεζα DFC και τα ιταλικά ναυπηγεία Fincantieri τα οποία στη βιομηχανία αυτή συνεργάζονται με τα αμερικανικά συμφέροντα. Είναι τόσο μεγαλύτερο το εγχείρημα αυτό;
Η συνδρομή των δύο αυτών οργανισμών σηματοδοτεί τη νέα ημέρα του κλάδου στην Ελλάδα. Οπως έχω ήδη αναφέρει, το εγχείρημα δεν έχει ανάλογο ιστορικό προηγούμενο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι ταυτόχρονα διάσωση, αναγέννηση και επαναφορά ενός ολοκλήρου κλάδου μετά από έναν 20ετή θάνατο. Ομως το Νεώριο έδειξε και έπεισε για έναν άλλο δρόμο. Η Ελευσίνα είναι ο δρόμος που θα οδηγήσει τον κλάδο στην επόμενη μέρα. Ενα επιχειρηματικό πλάνο 400 εκατ. ευρώ χρειάζεται σοβαρούς στυλοβάτες. Η DFC είναι ο πιο σοβαρός, θεσμικός αλλά και γεωστρατηγικός παίκτης αναβαθμίζοντας τα Ναυπηγεία και τη χώρα μας διεθνώς. Στον αμυντικό κατασκευαστικό κλάδο τα χαμένα 20 χρόνια πρέπει να αναπληρωθούν μέσα σε 2-3 χρόνια. Για να το πετύχουμε αυτό, θέλαμε τον καλύτερο συμπαίκτη με το ίδιο μ’ εμάς DNA. Αυτό το βρήκαμε στη Fincantieri. Μεταφορά τεχνογνωσίας, κοινές αγορές, κοινές αναφορές και πάνω απ’ όλα σεβασμός στο όραμα των Ναυπηγείων μας.
-Ποιος είναι ο ρόλος του αμερικανικού παράγοντα στην αναβίωση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας;
Θεμελιώδης και κεντρικός. Το καλοκαίρι του 2017, όταν ξεκινήσαμε τις προσπάθειες αναβίωσης των Ναυπηγείων Νεωρίου, τα επισκέφθηκε ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ, Τζέφρι Πάιατ, σηματοδοτώντας τη στήριξη των ΗΠΑ σε επενδύσεις υποδομών στρατηγικού χαρακτήρα. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν γίνει ιστορικά βήματα. Η διακομματική ψήφιση στο Κογκρέσο της χρηματοδότησης του DFC, η καθολική στήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ και του νέου πρέσβη Τζορτζ Τσούνη, ο οποίος παρακολουθεί πολύ στενά την εξέλιξη της επένδυσης, δείχνουν πως για τις ΗΠΑ η συμβολή τους στην αναβίωση ενός τόσο στρατηγικού κλάδου για την Ελλάδα είναι προτεραιότητα.
-Θεωρείτε ότι σε μια νέα εποχή που ανατέλλει με γεωπολιτικές αλλαγές και εντάσεις η ισχυροποίηση της ναυπηγικής βιομηχανίας στην Ελλάδα θα την ωφελήσει τόσο σε οικονομικό όσο και σε γεωστρατηγικό επίπεδο;
Απόλυτα. Πιστεύω πως ήδη συμβαίνει. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τι θα είχε συμβεί στην Ελλάδα αν, για παράδειγμα, το Νεώριο ήταν ιδιοκτησίας συμφερόντων εκτός ΝΑΤΟ. Δηλαδή, αν στο κέντρο του Αιγαίου δεν είχαν τη δυνατότητα ελληνικά ή συμμαχικά πλοία να βρουν ασφαλή χώρο υποστήριξης. Με την Ελευσίνα και την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου, το αποτύπωμα της Ελλάδας στο διπλωματικό επίπεδο αλλάζει διαστάσεις, ενώ ήδη συνομιλούμε με ναυπηγεία συγκεκριμένων χωρών στο πλαίσιο ανταλλαγής τεχνογνωσίας και κοινών ναυπηγικών προγραμμάτων.
Τέλος, η εθνική αυτάρκεια στον ενεργειακό εφοδιασμό θα κρίνει αυτούς που θα βγουν όρθιοι από τις κρίσεις, με τη ναυτιλία και τα ναυπηγεία να έχουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του μέλλοντος.
-Στα σχέδιά σας ήταν και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά θέλοντας να δημιουργήσετε την «Τρίαινα» όπως χαρακτηρίστηκε, Νεώριο-Ελευσίνα-Σκαραμαγκάς. Υπάρχει ενδεχόμενο αργότερα για συνεργασία με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά που πέρασαν στον Γιώργο Προκοπίου;
Η προσέγγισή μας εκείνη την περίοδο για τις εξελίξεις στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά έγινε όταν αισθανθήκαμε πως δεν υπήρχαν πραγματικές και αληθινές λύσεις. Το ενδιαφέρον και η παρουσία του μεγάλου και πρωτοπόρου Ελληνα εφοπλιστή κ. Προκοπίου είναι ένα χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο νέο για τον κλάδο στην Ελλάδα, ενώ δεν αφήνει καμία αμφιβολία πως ο Σκαραμαγκάς, το μεγαλύτερο ναυπηγείο της χώρας, είναι στα καλύτερα χέρια. Το κάθε ναυπηγείο και οργανισμός έχουν το δικό τους πλάνο ανάπτυξης. Ο χώρος της ναυτιλίας είναι απέραντος και χωρίς όρια ανάπτυξης. Μόνο οφέλη βλέπω από την πιθανότητα συνεργασίας με το συγκεκριμένο ναυπηγείο.
-Ποιο είναι το επιχειρηματικό σας όραμα;
Ενας οργανισμός που μέσα από την ανάπτυξή του θα γίνεται η αλλαγή που επιζητούν οι άνθρωποί του και η κοινωνία μέσα στην οποία αναπτύσσεται, δίνοντας αληθινές λύσεις σε πραγματικά προβλήματα.
Το επόμενο μεγάλο στοίχημα είναι η αλλαγή του τρόπου επιχειρηματικής σκέψης, ώστε πάνω στις σύγχρονες προκλήσεις που δημιουργούνται από τις δυσλειτουργίες σε διάφορους τομείς της οικονομικής ζωής, να δομήσουμε από το μηδέν μια νέα βάση δημιουργίας και αξιών. Παράδειγμα αποτελούν τα Ναυπηγεία Σύρου και Ελευσίνας. Οπου εκεί, όλοι μαζί, εργαζόμενοι και διοίκηση, είχαμε μία και μόνον επιλογή: Να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο.
ΕΙΠΕ ΓΙΑ… TA OΦΕΛΗ
Η επίδραση της εξυγίανσης των Ναυπηγείων Ελευσίνας στο ελληνικό ΑΕΠ θα κυμανθεί γύρω στο 0,5%, λόγω εξαγωγών, συγκράτησης κεφαλαίων στη χώρα και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Μέσα σε 3 χρόνια θα έχουμε δημιουργήσει πάνω από 2.000 θέσεις εργασίας και αν προσθέσει κανείς και τις περίπου 600 του Νεωρίου, φθάνουμε στις 2.600 θέσεις.
ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ
Για τις ΗΠΑ είναι προτεραιότητα η συμβολή τους στην αναβίωση ενός τόσο στρατηγικού κλάδου για την Ελλάδα.
ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ
Η εθνική αποστολή του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού αποτελεί για εμάς το ιερό δισκοπότηρο της αμυντικής μας λειτουργίας.
ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Η παράλληλη λειτουργία Νεωρίου και Ελευσίνας θα έχει εν τέλει πολλαπλασιαστικά οφέλη και για τα δύο και μεγάλο κερδισμένο την ελληνική οικονομία, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις του Πειραιά και της Δυτικής Αττικής, το βιομηχανικό μας οικοσύστημα και φυσικά τους εργαζομένους.
ΤΟΝ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ
Το ενδιαφέρον και η παρουσία του μεγάλου και πρωτοπόρου Ελληνα εφοπλιστή κ. Προκοπίου είναι ένα χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο νέο για τον κλάδο στην Ελλάδα, ενώ δεν αφήνει καμία αμφιβολία πως ο Σκαραμαγκάς, το μεγαλύτερο ναυπηγείο της χώρας, είναι στα καλύτερα χέρια. Μόνο οφέλη βλέπω από την πιθανότητα συνεργασίας με το συγκεκριμένο ναυπηγείο.
πηγή: newmoney.gr
