Πρέπει, τώρα, χωρίς άλλες χρονοτριβές, να δώσουμε τις απαραίτητες, τις επιβαλλόμενες, τις πρέπουσες λύσεις στα προβλήματα που απασχολούν τον τόπο τούτο και τα οποία άπτονται της καθημερινότητάς μας. Ο «κόμπος έφτασε στο χτένι»… Δεν είναι άποψή μας, αυτή. Είναι η άποψη, της συντριπτικής πλειονότητας των συμπολιτών μας.
Στα λόγια, ανέκαθεν, ήμασταν άριστοι! Όλοι μας! Κι εμείς, που, κατά το κοινώς λεγόμενο, δεν «κράξαμε» όσο και όταν έπρεπε τους υπευθύνους, αλλά και αυτοί οι τελευταίοι που αναλώθηκαν σε παρ’ όλες και υποσχέσεις. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
Σε ό,τι αφορά στους πεζόδρομους και σε όλους γενικά του δημόσιους/δημοτικούς χώρους, να οριστεί η ζώνη για την ανάπτυξη των τραπεζοκαθισμάτων έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ασφαλής διέλευση των πεζών (και οχημάτων σε έκτακτες περιπτώσεις) σύμφωνα και με την νομοθεσία.
Σε περιοχές δε, όπου η κύρια χρήση ορίζεται ως εμπορική, πρέπει να υπάρχει ελεύθερη ζώνη στάσεως μπροστά στις προθήκες των καταστημάτων (ζώνη οπτικής συναλλαγής, που λένε) πέραν της ελεύθερης ζώνης οδεύσεως των πεζών.
Στα πεζοδρόμια που είναι μικρότερα από δύο μέτρα, δεν πρέπει να δίνεται καμιά νέα άδεια καταλήψεως. Εννοείται ότι σε πεζοδρόμια μεγαλύτερα των δύο μέτρων, η κατάληψη δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 2μ.. Σε ό,τι αφορά στους κοινόχρηστους χώρους, να οριστεί μέγιστο εμβαδόν καταλήψεως κάθε πλατείας, να καθοριστεί η αισθητική των τραπεζοκαθισμάτων και του λοιπού εξοπλισμού, οι τέντες κ.λπ.
Να καθοριστούν τα τέλη χρήσεως κοινόχρηστων χώρων και οι κυρώσεις σε περίπτωση αυθαίρετης χρήσεως, παράνομης κατασκευής, που σημαίνει άμεση απομάκρυνση με ταυτόχρονη ενημέρωση του εισαγγελέα για αυτόφωρη παράβαση.
Περίπτερα, ζαρντινιέρες, εμπορεύματα, ακόμη και σκαλοπάτια κατοικιών ή καταστημάτων που “τρώνε” το πεζοδρόμιο και εμποδίζουν την διέλευση πεζών, να απομακρύνονται.
Ο σχετικός κανονισμός να προβλέπει επίσης πρέπει, τί θα ισχύει σε περιπτώσεις επισκευής και ανεγέρσεως οικοδομών ή κατασκευής έργων, σχετικά με την διατήρηση της αρχιτεκτονικής μορφής των δρόμων και την προστασία του περιβάλλοντος απαγορεύοντας τις αφισοκολλήσεις κ.ά.
Ειδικό κεφάλαιο του εν λόγω κανονισμού πρέπει να αναφέρεται στις πινακίδες των καταστημάτων και σε ό,τι αφορά στο μέγεθος, στην αισθητική, στην διάταξη και στο ύψος από τον δρόμο κ.λπ. Αυτή η άναρχη τοποθέτηση των εμπορικών πινακίδων πρέπει να τελειώσει.
Το φαινόμενο το …εμετικό που έχει να κάνει σε σχέση με τις αυθαίρετες αφισοκολλήσεις κατά γενική ομολογία το «παλέψαμε» με σχετική επιτυχία κατά τα τελευταία δύο έτη. Τούτο σε καμία των περιπτώσεων δεν σημαίνει ότι η προσπάθεια αυτή δεν θα πρέπει να έχει και συνέχεια…Πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να ενταθούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες οι προσπάθειες της δημοτικής αρχής (και συγκεκριμένα της δημοτικής κοινότητας Νάξου) και οι έλεγχοι, προκειμένου η πόλη της Νάξου να είναι όσο πιο «καθαρή γίνεται μέσα στους επόμενους μήνες. Μια πόλη αφισοκολλημένη, είναι πόλη αποκρουστική. Δεν αρέσει.
Για τις ώρες τροφοδοσίας των καταστημάτων: Να απαγορεύεται, πρέπει, η τροφοδοσία καταστημάτων εκτός των επιτρεπόμενων ωρών. Σε ό,τι αφορά δε, στον έλεγχο, αυτός θα πρέπει να γίνεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ημετέρου δήμου και/σε συνεργασία με το Τμήμα Τάξεως και την Τροχαία, αλλά τους επόπτες καθαριότητας και τους οικονομικούς επόπτες του δήμου.
Ασφαλώς και πρέπει να συσταθεί ειδική Υπηρεσία, η οποία να δέχεται τις καταγγελίες και τα παράπονα των δημοτών, ακόμη και προφορικές καταγγελίες, που θα αφορούν σε θέματα της καθημερινότητας.
Ας επισημανθεί, με την ευκαιρία, ότι η νομιμότητα και η τάξη, η αλληλεγγύη μεταξύ των επιχειρήσεων και η απαραίτητη συνεργασία με την δημοτική αρχή οικοδομείται με καθαρούς διαφανείς όρους. Απ’ εκεί και πέρα, η δημοτική αρχή σε συνεργασία με τις επιχειρήσεις μπορεί να αναλάβει κάποιες πρωτοβουλίες, μειώνοντας λ.χ. τα ”τέλη καταλήψεως” που ισχύουν σήμερα, αλλά και πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της ελαφρύνσεως των ενοικίων που είναι δυσβάστακτα για τους περισσότερους και είναι η μόνιμη απειλή για την επιβίωσή τους.
Προτείνουμε, να συγκροτηθεί μια μικτή επιτροπή από τους καταστηματάρχες, τον δήμο και απλούς πολίτες για την σύνταξη ενός κανονισμού, σε συνεργασία και με τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων, σε ό,τι αφορά στο αισθητικό μέρος των περιπτέρων, των πινακίδων των καταστημάτων, της εικόνας των πλατειών κ.λπ.