Σίφνος- Ύμνοι για το ΕΚΑΒ από Ελληνίδα καθηγήτρια που ζει στο Μιλάνο
Την περιπέτεια υγείας του μικρού γιου της στη Σίφνο μοιράστηκε η επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο ESCP του Παρισιού και της Σορβόννης, Αναστασία Γιακουμέλου, αποθεώνοντας το ΕΚΑΒ, το Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία» και το Κέντρο Υγείας Σίφνου.
«Αισθάνθηκα υπερήφανη για τη χώρα μου», ανέφερε η κυρία Γιακουμέλου, η οποία ζει στο Μιλάνο, εξυμνώντας την ταχύτητα με την οποία διαχειρίστηκαν το περιστατικό τόσο στη Σίφνο όσο και στην Αθήνα, με την αεροδιακομιδή του παιδιού στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία».
«Τέτοιον επαγγελματισμό, τέτοιο σεβασμό, τέτοια ζεστασιά, τέτοια οργάνωση μού έφερε τόσα δάκρυα. Μεγαλύτερο ευχαριστώ δεν έχω πει στη ζωή μου. Αν μπορούσα, θα ήθελα να φιλήσω τα χέρια όλων και τα χώματα της χώρας» ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ σημείωσε πως το παιδί είναι και πάλι στη Σίφνο, όπου συνεχίζει τις διακοπές του τρώγοντας «ψαράκια» και κάνοντας «μπάνιο».
Στην ανάρτησή της, η οποία συνοδεύεται από βίντεο που δείχνει το ελικόπτερο να κάνει την αεροδιακομιδή, αναφέρεται συγκεκριμένα:
«Αυτό το ελικόπτερο έχει μέσα τον γιο μου, εμένα, τους δυο Ικάρους που το πετάνε και, κυρίως, έναν γιατρό και έναν νοσηλευτή (το έβγαλε η μαμά μου όταν απογειωνόμασταν από το νησί). Και αυτό είναι το πιο θλιβερό και ευτυχισμένο ποστ που έχω κάνει ποτέ, για να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στο ΕΚΑΒ, στο Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία της Αθήνας και στο κέντρο υγείας της Σίφνου. Να πω και πόσο περήφανη αισθάνθηκα για τη χώρα.
Ο Aldo έπεσε προχθές το μεσημέρι από ένα ψηλό σκαμπό και χτύπησε άσχημα το κεφάλι του. Το χάραμα, όμως, άρχισε να κάνει εμετούς και να είναι αποπροσανατολισμένος. Αρχικά μπήκα σε πανικό, γιατί βρισκόμουν σε ένα νησί στην Ελλάδα, και μάλιστα ένα όχι μεγάλο νησί. Πήρα τηλέφωνο στο κέντρο υγείας που βρήκα online. Ήταν 4 το πρωί. Μέχρι να ντυθώ και να φτάσω στο ιατρείο, η τοπική γιατρός ήταν ήδη εκεί.
H επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο ESCP του Παρισιού και της Σορβόννης, Αναστασία Γιακουμέλου με τον γιο της -Φωτογραφία: Facebook
Επειδή είχε άσχημα συμπτώματα το παιδί και την παραμικρή υποψία η γιατρός, έκανε εισαγωγή ήδη τηλεφωνικά έχοντας μιλήσει και θέσει σε αναμονή τους γιατρούς στην Αθήνα και το ΕΚΑΒ. Φοβούνταν εσωτερική αιμορραγία.
Ο νοσηλευτής στο νησί και το ασθενοφόρο μας πήγαν άμεσα στο ελικοδρόμιο και δυο πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας προσγείωναν μέσα σε μια ώρα το ολοκαίνουριο ελικόπτερο στην πίστα. Βγήκε ένας ευγενέστατος γιατρός που κατάλαβε ότι ήμουν σε κατάσταση σοκ, μου εξήγησε τον ρόλο του, μέχρι πού θα μας συνόδευε και όλα τα βήματα που θα γίνονταν ακολούθως. Οι δυο πιλότοι ήταν η επιτομή της αριστείας των πολεμικών μας δυνάμεων: ξέρω ότι ξέρετε την τεχνική υπεροχή, αλλά ήταν δυο ευγενέστατοι και διακριτικοί άνθρωποι με μοναδική ενσυναίσθηση. Ο γιατρός και ο νοσηλευτής που πετούσαν μαζί μας έκαναν μέχρι και σκιά στα μάτια του μικρού και προσπαθούσαν να με αποσπάσουν κάνοντάς μου περιήγηση στο τι πετούσαμε πάνω στο Αιγαίο και μετά την Ακρόπολη.
Στο ελικοδρόμιο της Αθήνας μας περίμενε ήδη άλλο ασθενοφόρο με το ίδιο μοναδικό ανθρώπινο δυναμικό. Στο Παίδων ήταν ήδη στην αίθουσα τρεις ειδικότητες μαζί με τους ειδικευόμενούς τους, που εξέταζαν σε ένα συναρπαστικά συντονισμένο χορευτικό τον γιο μου ταυτόχρονα! Η εισαγωγή γινόταν παράλληλα μέσα σε δυο λεπτά, ενώ ο γιος μου δεν έχει εδώ ΑΜΚΑ, ούτε μου ζήτησαν τίποτα.
Στις 9.45 το ίδιο πρωί (στο νοσοκομείο μπήκαμε στις 8.40) είχα ήδη όχι απλά όλες τις εξετάσεις (ακτίνες θώρακος, αξονική εγκεφάλου, μικροβιολογικές, υπέρηχο κοιλιακής χώρας, άλλες δέκα εξετάσεις) και τα αποτελέσματα (όλα καλά πλέον).
Δεν έχω λόγια. Αυτό θα αφήσω απλά. Περήφανη για το ΕΚΑΒ, για το κέντρο υγείας και τη γιατρό που έτρεξε χάραμα, για όλο το προσωπικό του Αγία Σοφία. Τέτοιον επαγγελματισμό, τέτοιο σεβασμό, τέτοια ζεστασιά, τέτοια οργάνωση μου έφερε τόσα δάκρυα. Μεγαλύτερο ευχαριστώ δεν έχω πει στη ζωή μου, αν μπορούσα θα ήθελα να φιλήσω τα χέρια όλων και τα χώματα της χώρας.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω ένα τρελό νούμερο ατόμων που κινητοποιήθηκαν μέσα σε μηδέν χρόνο, για να βρεθούν οι κορυφαίοι νευροχειρουργοί, αμάξια σε ετοιμότητα, βάρκες ή ιδιωτικά μέσα να μας μετακινήσουν, σπίτια να μείνουμε Αθήνα και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.
Ωστόσο, όλα αυτά τα άτομα τα έχω ευχαριστήσει προσωπικά και παρέμεινε το σημαντικό ότι δε χρειάστηκε τελικά να πάρω κανέναν τηλέφωνο από προσωπικές γνωριμίες (πολιτικές και μη). Θέλω να κρατήσετε αυτό. Έχουμε επιστρέψει Σίφνο και ο μικρός τρώει ψαράκια και κάνει μπάνιο στον Pelicanos, Φάρο».
iefimerida.gr
