WWF: Τί προβλέπει ο νέος νόμος για τους αιγιαλούς
Ο νέος πλέον νόμος του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών δικαιολογημένα ξεσήκωσε εντονότατες αντιδράσεις από περιβαλλοντικούς φορείς. Εκτός από το ότι δεν εισάγει καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση για την αποτελεσματική προστασία και διαχείριση του εξαιρετικής οικολογικής σημασίας παράκτιου χώρου, ο οποίος ήδη επηρεάζεται σοβαρά από την κλιματική κρίση, ο νέος νόμος καταργεί ακόμα και την ισχνή αδόμητη ζώνη των 30 μέτρων. Όταν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες μέσα στην τελευταία δεκαετία κάνουν ό,τι μπορούν για να θωρακίσουν τις ακτές τους από τη δόμηση και να αποφύγουν τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, η ελληνική κυβέρνηση βλέπει τις παραλίες σαν οικόπεδα για περιβαλλοντική κακοποίηση και οικονομική υπερ-εκμετάλλευση.
Σε μια πρόταση, ο νέος νόμος συρρικνώνει σημαντικά τον δημόσιο κοινόχρηστο χώρο των ακτών μας και δεν παρέχει εχέγγυα προστασίας των ευαίσθητων οικοσυστημάτων και θωράκισης των κοινωνιών απέναντι στην παρούσα απειλή της κλιματικής κρίσης. Ο υπουργός διαφημίζει την αυστηροποίηση των ποινών. Όταν όμως μειώνονται τα προστατευτικά πλαίσια και σχεδόν τα πάντα επιτρέπονται, μειώνονται και οι πιθανότητες να παρανομήσει κάποια επιχείρηση. Ας αφήσουμε ασχολίαστο και το ότι ο νέος νόμος δεν περιλαμβάνει καμία απολύτως πρόνοια για ενίσχυση των (σοβαρά υποστελεχωμένων) μηχανισμών ελέγχου για περιβαλλοντικές παρανομίες. Διακοσμητικές λοιπόν οι ποινές.
Ο υπουργός διαφημίζει τις «απάτητες παραλίες», που όμως στην πραγματικότητα προσφέρουν άλλο ένα παραθυράκι αποφυγής της υποχρέωσης της χώρας για ολοκλήρωση των προεδρικών διαταγμάτων των περιοχών Natura, κατακερματίζοντας το θεσμικό καθεστώς προστασίας τους. Το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας οφείλει, χωρίς άλλες περιστροφές, να προβεί άμεσα στην έκδοση των προεδρικών διαταγμάτων και των σχεδίων διαχείρισης προκειμένου να προστατευθούν ουσιαστικά οι περιοχές του δικτύου Natura 2000 και να συμμορφωθεί η χώρα μας με τις οδηγίες για τη φύση και την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ (C-849/19).
Το νομοσχέδιο που τελικά ψηφίστηκε διατηρεί στη συντριπτική πλειοψηφία των διατάξεων τις επιβαρυντικές προβλέψεις του νομοσχεδίου που κατατέθηκε στη Βουλή. Λίγες θετικές βελτιώσεις αξίζει να αναφερθούν που αφορούνστη μερική επαναφορά της προϊσχύουσας ρύθμισης του ν. 2971/2001 ότι ο αιγιαλός αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, που προστατεύεται από την Πολιτεία, η οποία το διαχειρίζεται, σύμφωνα με τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. Επιπλέον, επαναφέρεται η πρόβλεψη ότι οι συμβάσεις παραχώρησης είναι προσωποπαγείς, αποτρέποντας κατά τον τρόπο αυτό τη δημιουργία ενός ιδιότυπου εμπορίου παραχωρήσεων και την εμπορευματοποίηση της παράκτιας ζώνης. Τέλος, επαναφέρεται η πρόβλεψη ότι αποκλείονται από μελλοντικές συμβάσεις παραχώρησης οι σύζυγοι και συγγενείς ως και β’ βαθμού των παραβατών.
Στον πίνακα που βρίσκεται ΕΔΩ παρουσιάζονται αφενός οι διατάξεις στις οποίες εστίασαν οι αντιδράσεις των περιβαλλοντικών φορέων επί του νομοσχεδίου που κατατέθηκε στη Βουλή, και αφετέρου οι σημειακές νομοτεχνικές αλλαγές, οι οποίες έγιναν στο νομοσχέδιο που τελικά ψηφίστηκε σε συνέχεια των παρεμβάσεων των περιβαλλοντικών φορέων.
Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε στενά την εφαρμογή της νέας νομοθεσίας και να παρεμβαίνουμε για να αναχαιτίσουμε τις όποιες προσπάθειες περαιτέρω υποβάθμισης του παράκτιου χώρου. Ως κατεπείγουσα πολιτική κλιματικής ανθεκτικότητας και προστασίας των παράκτιων οικοσυστημάτων, ζητάμε από την Κυβέρνηση όλα όσα θεωρούμε απαραίτητα, προκειμένου να επιτευχθεί η αποτελεσματική προστασία των ακτών μας. Ειδικότερα, ζητάμε:
- Θέσπιση αδόμητης παράκτιας ζώνης τουλάχιστον 100 μέτρων από τη γραμμή αιγιαλού.
- Άμεση κύρωση του Πρωτοκόλλου για την ολοκληρωμένη διαχείριση των ακτών της Μεσογείου, το οποίο προβλέπει ελάχιστη αδόμητη παράκτια ζώνη 100 μέτρων, και συμμόρφωση όλης της εθνικής νομοθεσίας με τις προβλέψεις του.
- Αφαίρεση κάθε δικαιώματος για δημόσια επιδότηση επιχειρηματιών που αυθαιρετούν εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και καταπατούν παράκτια ή παρόχθια οικοσυστήματα.
- Ενίσχυση της ανεξαρτησίας και των διαθέσιμων πόρων του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών, ώστε να είναι σε θέση να επεμβαίνει αποτελεσματικά σε περιπτώσεις αυθαιρεσιών και να προβαίνει άμεσα στην απομάκρυνση παράνομων κατασκευών.
- Άμεση ολοκλήρωση της διαδικασίας θέσπισης των μέτρων προστασίας και διαχείρισης για όλες τις περιοχές Natura 2000 της χώρας με την έγκριση των ειδικών περιβαλλοντικών μελετών και των σχεδίων διαχείρισης, και τη θέσπιση των σχετικών προεδρικών διαταγμάτων.
WWF.GR
