Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος απηύθυνε ομιλία στη Συζήτηση και Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του Σχεδίου Νόμου που κατατέθηκε από το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων με τίτλο «Εξυγίανση των Ναυπηγείων Ελευσίνας και άλλες διατάξεις αναπτυξιακού χαρακτήρα».
Όπως είπε ο κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος “δεν πρέπει να ακούγονται τόσο χονδροειδείς ανακρίβειες από αρχηγούς κοινοβουλευτικών παρατάξεων όπως αυτές που άκουσα όσον αφορά στο χρέος των «Ναυπηγείων Ελευσίνος» προς το Πολεμικό Ναυτικό και ιδίως αυτά που ανέφερε ο κ. Βαρουφάκης για δήθεν «κουρέματα» και διαγραφές.
Και συνέχισε:
Θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω: Δεν έχει διαγραφεί ούτε ένα ευρώ από το χρέος των ναυπηγείων στο Πολεμικό Ναυτικό. Ούτε ένα ευρώ! Δεν υπάρχει «κούρεμα» εδώ. Και ούτε βέβαια υπάρχουν Αξιωματικοί οι οποίοι διστάζουν να εγκρίνουν το σχέδιο εξυγίανσης που σήμερα φέρνουμε για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας διότι φοβούνται ότι αύριο θα πάνε στο δικαστήριο για απιστία, γιατί απλά δεν έκαναν τίποτα όσον αφορά σε διαγραφή χρεών ή «κούρεμα» χρεών, πείτε το όπως θέλετε, προς την εξυγίανση. Δεν υπάρχει θέμα «κουρέματος» ούτε ενός ευρώ χρέους προς το Πολεμικό Ναυτικό.
Υπάρχει ρύθμιση και μάλιστα γενναία ρύθμιση, γενναιόδωρη ρύθμιση. Ενδεχομένως πιο γενναιόδωρη με την έννοια του βάθους χρόνου από όση θα θέλαμε. Όμως δεν υπάρχει κανένα «κούρεμα». Επομένως είναι πολύ κακό να ακούγονται τέτοιου είδους χονδροειδείς ανακρίβειες εδώ.
Πάντα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας διατηρεί το δικαίωμα αναδιαπραγμάτευσης της ρύθμισης αυτής των χρεών εάν και εφόσον ανατεθεί έργο προς όφελος του Πολεμικού Ναυτικού στο ναυπηγείο. Υπάρχει αυτό το δικαίωμα. Αλλά ό,τι και να γίνει στο μέλλον πρέπει να υπάρχει μία βασική προϋπόθεση, πρέπει το ναυπηγείο να υπάρχει, να είναι ζωντανό, να έχει δουλειά, να έχει εργαζόμενους που δουλεύουν και εκτελούν έργο είτε προς όφελος των Ενόπλων Δυνάμεων και των εξοπλιστικών ή των αναγκών συντήρησης των πλοίων επιφανείς του Πολεμικού Ναυτικού, είτε οποιαδήποτε άλλη δουλειά. Αν δεν υπάρχει αυτό, τότε λείπει αυτή η προϋπόθεση και ό,τι και να κάνει η πολιτική ηγεσία οποιουδήποτε Υπουργείου, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας εν προκειμένω, δεν θα μπορέσει να βελτιώσει κάποιους όρους ρύθμισης.
Άρα, μετά από τρία χρόνια σκληρής δουλειάς, βασανίσαμε πραγματικά το μυαλό μας κι εξετάσαμε όλες τις λύσεις που είχαμε μπροστά μας, νομίζω ότι έχουμε βρει μία λύση η οποία είναι μία αρκετά καλή λύση και ίσως (ή μάλλον σίγουρα, είμαι πεπεισμένος για αυτό), η μόνη λύση για την εξυγίανση των Ναυπηγείων Ελευσίνος. Η ιδανική λύση βέβαια θα ήταν να βρεθεί ένας επενδυτής με το σύνολό του ποσού που συνιστά το χρέος προς οποιουσδήποτε, να έρθει να το καταβάλλει, να προσθέσει κι άλλα τόσα για να επενδύσει στο ναυπηγείο και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Αυτή θα ήταν η ιδανική λύση, όλοι θα τη θέλαμε.
Υπό τις παρούσες συνθήκες όμως, νομίζω ότι το παρόν χρήζει εξυγίανσης, την οποία φέρνει εδώ ο Υπουργός Ανάπτυξης. Είναι η καλύτερη λύση προκειμένου να υπάρξει απρόσκοπτη λειτουργία των ναυπηγείων Ελευσίνας προκειμένου να διασωθούν οι θέσεις εργασίας και προκειμένου το ναυπηγείο Ελευσίνας να είναι σε θέση να υποστηρίξει και το Πολεμικό Ναυτικό με τις ανάγκες του.
Πριν από μερικές μέρες, στις 28 Ιουλίου αν δεν απατώμαι, εξέφρασα την ευχή από το βήμα αυτό η τρίμηνη παράταση που έδωσε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας στη σύμβαση μεταξύ του Πολεμικού Ναυτικού και των εργαζομένων για την παράταση των εργασιών για την ολοκλήρωση της ναυπήγησης της έβδομης πυραυλακάτου του Πολεμικού Ναυτικού να είναι η τελευταία. Μάλλον θα είναι η προτελευταία, θα χρειαστεί δηλαδή άλλο ένα τρίμηνο προκειμένου να ολοκληρωθεί η ναυπήγηση και η απόδοση παράδοση στο Πολεμικό Ναυτικό και της έβδομης πυραυλακάτου. Αυτές είναι οι πληροφορίες μου, βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο των εργασιών.
Και μάλιστα οι εργαζόμενοι βλέποντας μπροστά αυτή την ευνοϊκή προοπτική, να το πω έτσι, ενέτειναν τον ρυθμό εργασιών διότι απλά ανέβηκε το ηθικό τους και τονώθηκε εν όψει αυτής της λύσης κι έχει κι αυτό τη σημασία του.
Λένε ότι κάποια κόμματα είναι απομονωμένα στον κόσμο τους μέσα στη γυάλα εδώ του Βουλευτηρίου. Κοιτάξτε, ακούστηκε μάλιστα από κάποιο συγκεκριμένο κόμμα ή και από άλλα κόμματα «φιλεργατικά», εντός εισαγωγικών, ότι αυτή τη λύση δεν την επιθυμούν οι εργαζόμενοι.
Λοιπόν θα τους συνιστούσα να πάνε μία βόλτα, καμιά διακοσαριά μέτρα απόσταση είναι μέχρι το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, να δουν από πρώτο χέρι ποια είναι η επιθυμία των εργαζομένων των Ναυπηγείων Ελευσίνος. Όχι αυτών των κομματικά υποκινούμενων διαμαρτυριών, αλλά αυτών που ήρθαν εδώ. Ναι! Αυτοί που είναι κάτω είναι εργαζόμενοι των ναυπηγείων που έρχονται και διαδηλώνουν την υποστήριξή τους σε αυτό το σχέδιο εξυγίανσης, γιατί το βλέπουν σαν τη μόνη λύση για να υπάρχει παράταση του εργασιακού τους βίου και το ναυπηγείο Ελευσίνας να έρθει ξανά σε θέση να εκτελέσει ναυπηγικό έργο και επ’ ωφελεία των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και την γενικότερη, και για το γενικότερο όφελος της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας.
Τα «Ναυπηγεία Ελευσίνος» είχαν κατασκευάσει και παραδώσει στο Πολεμικό Ναυτικό πέντε αρματαγωγά στο 2001, καθώς και το Πλοίο Γενικής Υποστήριξης «Προμηθέας» το 2003. Το 2000 υπεγράφη σύμβαση για την προμήθεια τριών νέων πυραυλακάτων με δικαίωμα προαίρεσης για την προμήθεια μέχρι τεσσάρων επιπλέον. Η οποία προαίρεση ασκήθηκε, το δικαίωμα αυτό, από το Πολεμικό Ναυτικό. Άρα εφτά πυραυλάκατοι. Τα τρία πρώτα πλοία αλλά και το τέταρτο παραδόθηκαν, είχαν παραδοθεί μέχρι το 2010 (δηλαδή 2005, 2006 και 2010 αντιστοίχως) εντός των προβλεπομένων χρονοδιαγραμμάτων. Από κει και πέρα ξεκίνησαν τα προβλήματα και οι καθυστερήσεις. Με δυο ζημιωμένους ‘ξ μάλλον, όχι δυο αλλά περισσότερους. Από τη μια πλευρά ήταν το Πολεμικό Ναυτικό που έβλεπε με μεγάλες καθυστερήσεις στην παράδοση των υπολοίπων πυραυλακάτων. Αλλά και τους εργαζόμενους των «Ναυπηγείων Ελευσίνος» που πραγματικά έχαναν κάθε προοπτική βιωσιμότητας των ναυπηγείων και ήταν, αισθάνονταν στον αέρα.
Το 2013 υπεγράφη και κυρώθηκε η συμφωνία – πλαίσιο μεταξύ ΓΔΑΕΕ (δηλαδή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας) και των «Ναυπηγείων Ελευσίναος», με σκοπό την τροποποίηση αυτών των χρονοδιαγραμμάτων παράδοσης. Η ύψωσης σημαίας της πέμπτης πυραυλακάτου έγινε το 2015.
Το 2016 κυρώθηκε νέα τριμερής συμφωνία μετά των ναυπηγείων και των εργαζομένων τους και του Πολεμικού Ναυτικού. Η συμφωνία αποσκοπούσε στην εξεύρεση λύσης για την ολοκλήρωση του προγράμματος ναυπήγησης των δύο τελευταίων πυραυλακάτων 6 και 7. Και περιελάμβανε την ανάληψη κόστους εργασιών και υλικών καθώς και την κάλυψη δαπανών μισθοδοσίας και παγίων εξόδων των ναυπηγείων από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Πολεμικό Ναυτικό. Περίεργη, ασφαλώς, και ίσως μοναδική στα χρονικά συμφωνία αλλά απαραίτητη προκειμένου να διασωθούν τα ναυπηγεία και οι εργαζόμενοι να συνεχίσουν να εργάζονται και να βιοπορίζονται.
Το έκτος πλοίο ύψωσε σημεία το 2020. Η ισχύς της συμφωνίας έχει παραταθεί μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 2022. Ίσως, όπως είπα, χρειαστεί άλλη μια τρίμηνη παράταση. Αλλά πλέον η λύση, το φως στην άκρη του τούνελ, μάλλον η έξοδος από το τούνελ, είναι ορατή. Δώδεκα διαδοχικές παρατάσεις κάναμε από τον Ιούλιο του 2018, περίπου 117 εκατ. αναλήφθηκαν (προστέθηκαν αυτά βέβαια) στο χρέος προς το Πολεμικό Ναυτικό. Μεγάλες καθυστερήσεις, αλλά φτάσαμε εδώ. Και σήμερα το Σώμα καλείται να δώσει την οριστική λύση σε αυτό το μεγάλο θέμα που λέγεται «Ναυπηγεία Ελευσίνας». Αποφεύγεται με το παρόν νομοσχέδιο η απώλεια -ή μάλλον η διάλυση- ενός τόσο σημαντικού παραγωγικού συνόλου όπως τα «Ναυπηγεία Ελευσίνας».
Ξέρετε ότι αυτή τη στιγμή το ναυπηγείο βρίσκεται σχεδόν σε θέση οριστικής παύσης πληρωμών. Απαιτείται η λήψη άμεσων μέτρων για την εξυγίανσή του. Στο τέλος αυτό το επιχειρηματικό σχέδιο εξυγίανσης θα τεθεί υπόψη στην κρίση των αρμοδίων, κατά τω νόμω Δικαστηρίων προκειμένου αυτά να προχωρήσουν στην έγκρισή τους. Έχει σημασία, όμως, να έρθει ενώπιον του Σώματος σήμερα αυτό το σχέδιο προκειμένου αυτό να διατυπώσει τη σύμφωνη ή όχι γνώμη του, σχετικά με το γενικό θέμα της παροχής λύσης για την εξυγίανσης των «Ναυπηγείων Ελευσίνας».
Και όπως σας είπα η λύση είναι η βέλτιστη δυνατή. Αναλαμβάνει η εταιρεία, η εν λόγω, τη διαχείριση των Ναυπηγείων, έχει δείξει δείγματα γραφής από τη διαχείριση άλλου ναυπηγείου και οδηγεί τα ναυπηγεία αυτά στη νέα τους εποχή. Και δεν έρχεται να διεκδικήσει ή να πάρει κάποια προίκα από το Πολεμικό Ναυτικό προσυμφωνημένη, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό.
Χάριν, όμως, αυτής της εξέλιξης θα μπορέσει να επενδύσει κάποια κεφάλαια που θα υποστηρίξουν την αναγέννηση αυτών των ναυπηγείων, γιατί ασφαλώς πρέπει να γίνουν επενδύσεις στις υποδομές του, προκειμένου σε κάποιο διάστημα από σήμερα να αναλάβει και ναυπηγικό έργο, ενδεχομένως και για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού. Νομίζω ότι όλοι εδώ συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρξουν κάποιες στοιχειώδεις υποδομές υποστήριξης από εγχώρια ναυπηγεία για τις ανάγκες αναβάθμισης υπαρχόντων συστημάτων ή ενδεχομένως ναυπήγηση καινούριων. Έχουμε κάνει τόσο εκτεταμένη συζήτηση για το ό,τι δεν μπορέσαμε να διεκδικήσουμε ναυπήγηση μία από τις τρεις γαλλικές φρεγάτες σε ελληνικό ναυπηγείο αλλά ξέρετε έχει και σημασία να διεκδικήσουμε την ταχύτερη δυνατή χρονικά παράδοσή τους.
Αν, όμως, αύριο έχουμε κάποια ναυπηγεία διαθέσιμα, τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, ενδεχομένως αύριο και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά προκειμένου, δεδομένου ότι και εκεί έχει υπάρξει κάποια επενδυτική προσπάθεια, θα μπορέσουμε να προσελκύσουμε ναυπηγικό έργο στην Ελλάδα.
Κι όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να αποκτήσουμε επιτέλους και αυτή την προοπτική. Και μάλιστα ναυπηγικό έργο που δεν θα έχει τις καθυστερήσεις του προγράμματος των πυραυλακάτων εξαιτίας των καθυστερήσεων και των προβλημάτων που ανέκυψαν, αλλά θα μπορεί να γίνει με αξιόπιστο σχεδιασμό και την ευκαιρία των Ενόπλων Δυνάμεων και του Πολεμικού Ναυτικού να βασίζονται στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία δηλαδή στα εγχώρια ναυπηγεία.
Αυτά είναι με δύο λόγια αυτά που μας ώθησαν να βρούμε αυτή τη λύση. Ασφαλώς και ανήκουν τα εύσημα στο Υπουργείο Ανάπτυξης, στον Υπουργό κ. Γεωργιάδη, στον Αναπληρωτή Υπουργό κ. Παπαθανάση, που πίστεψαν σε αυτήν την λύση, την επεξεργάστηκαν, την έφεραν ενώπιόν μας, προκειμένου να διατυπώσουμε τη γνώμη μας, να εγείρουμε ενδεχομένως τις ενστάσεις μας και τους προβληματισμούς μας. Μέσα από τη συζήτηση αυτές οι ενστάσεις και οι προβληματισμοί να ικανοποιηθούν, να κάνουμε αυτή τη γενναία ρύθμιση και να βλέπουμε σήμερα βασίμως τη λύση για τα «Ναυπηγεία Ελευσίνας».
Δεν σας παροτρύνω, δεν σας προτρέπω να κάνετε παρά τούτο: Συνταχθείτε με το πνεύμα που υπάρχει έξω εκεί στους εργαζόμενους που σκεφθήκαμε να δούμε πριν από λίγο με τον Υπουργό Ανάπτυξης και τον Αναπληρωτή, που πραγματικά αισθάνονται ότι μία 12ετής περιπέτεια, μία 12ετής ομηρία, εις την οποία βρίσκονται σήμερα, βλέπουν το τέλος της. Ασφαλώς και θα είμαστε εδώ για να παρακολουθούμε την διεκπεραίωση των διαδικασιών και την εφαρμογή αυτού του σχεδίου εξυγίανσης.
Νομίζω ότι όμως από σήμερα μπορούμε βασίμως να πιστεύουμε ότι τα «Ναυπηγεία Ελευσίνας» θα λειτουργήσουν ξανά, θα λειτουργήσουν όπως πρέπει και θα είναι σε θέση να υποστηρίξουν σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, την ρευστή γεωπολιτικά συγκυρία, την απαραίτητη για τη λειτουργία τέτοιων μονάδων υποδομών συγκυρία, θα μπορέσουν να υποστηρίξουν το Πολεμικό Ναυτικό, τις Ένοπλες Δυνάμεις με ότι ευτυχές, με ότι ωφέλιμο αυτό συνεπάγεται για τη συνολική αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων”.
