Συνέντευξη στην Κατερίνα Ανδρούτσου
Ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος-Μητροπολίτης Νάξου, Άνδρου, Τήνου, Μυκόνου και Αποστολικός Τοποτηρητής της Επισκοπής Χίου, Σεβασμιότατος Ιωσήφ Πρίντεζης, μιλά στην Κατερίνα Ανδρούτσου λίγες μέρες μετά την επισκοπική χειροτονία του στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας του Ροδαρίου στην Τήνο.
Διαβάστε τη συνέντευξη :
Σεβασμιώτατε, για το οικόσημό σας επιλέξατε το ρητό “Εμοί γαρ το Ζην Χριστός” από την Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς Φιλιππησίους, με το οποίο ο Απόστολος διακηρύσσει ότι μόνος λόγος της ζωής του είναι να φέρει τιμή και αίνο στον Χριστό. Με ποιές σκέψεις καταλήξατε σε αυτήν την επιλογή;
Μου αρέσουν πολλές φράσεις από την Αγία Γραφή. Όταν άκουσα αυτή τη φράση του Αποστόλου Παύλου στη λειτουργία κάποια στιγμή πριν από μερικούς μήνες, η καρδιά μου γέμισε χαρά. Πόσο ωραία φράση! Πόσο δυνατή! Τι ωραίο πράγμα να ζεις για το Χριστό; Γιατί άλλο αξίζει να ζει κανείς παρά μόνο για τον Χριστό! Γιατί, δεν είναι εκείνος που μας έδωσε τη ζωή; Δεν είναι εκείνος που θυσίασε τη ζωή του ώστε εμείς να ζήσουμε; Η Ζωή είναι ο Χριστός. Η ζωή είναι να γνωρίσεις τον Χριστό, να πιστέψεις στον Χριστό, να μιμείσαι τον Χριστό κάθε μέρα, σε κάθε πράξη, σε κάθε λόγο, σε κάθε συναίσθημα, σε κάθε συμπεριφορά.
Εάν και σε ποιό βαθμό υπήρξε εσωτερική “σύγκρουση” ανάμεσα στην επιθυμία σας να υπηρετήσετε την Καθολική Ιεραρχία και τον ρόλο σας ως Ιεράρχη και τη διδακτορική σας μελέτη για τον Πλάτωνα; Πώς συμπορεύτηκε η φιλοσοφική αμφισβήτηση με τις βεβαιότητες της θρησκείας;
Κατά την προετοιμασία μου για την ιεροσύνη σπούδασα 4 χρόνια φιλοσοφία, όπως συνηθίζεται. Η Εκκλησία (στα μοναστήρια) ήταν ίσως ο πρώτος θεσμός στην Ευρώπη που μελέτησε τους αρχαίους φιλοσόφους και δημιούργησε τα πανεπιστήμια με την σημερινή τους μορφή. Αναδείχθηκε ο ιερός Αυγουστίνος που θεωρείται πλατωνικός και ο Άγιος Θωμάς ο Ακινάτης που ακολούθησε την σκέψη του Αριστοτέλη. Η φιλοσοφία αναζητά την αλήθεια, την αρετή, το ιδεώδες. Η φιλοσοφία βοήθησε την Εκκλησία να εκφράσει τα πιστεύω της και χάρη στη φιλοσοφία διαπιστώνουμε ότι ο άνθρωπος αναζητεί κάποιες απαντήσεις για τη ζωή του, όλοι οι άνθρωποι και ο κάθε άνθρωπος. Αυτές τις απαντήσεις εμείς οι χριστιανοί τις βρίσκουμε στην Εκκλησία, στο Ευαγγέλιο και στη ζωή του Χριστού. Οπότε δεν μπορώ να πω ότι υπήρξε εσωτερική σύγκρουση μεταξύ της κλήσης μου να υπηρετήσω την Εκκλησία και την φιλοσοφική σκέψη. Μάλιστα οι συμμαθητές μου με θαύμαζαν μόνο και μόνο επειδή ήμουν Έλληνας χάρις των φιλοσόφων που γέννησε η Ελλάδα.
Στο πλαίσιο της τακτικής εαρινής Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος, η Ιερά Σύνοδος μελέτησε το θέμα “Προς μια ποιμαντική μεταστροφή της ενοριακής κοινότητας στην υπηρεσία της αποστολής της Εκκλησίας να ευαγγελίζεται”. Θα θέλατε να αναφερθείτε στις σκέψεις που αντηλλάγησαν και πιθανόν στα συμπεράσματα; Κατέληξε η Σύνοδος σε αποφάσεις για συγκεκριμένες πρωτοβουλίες;
Αυτό είναι ένα θέμα που συζητείται δεκαετίες τώρα. Βασικά η Εκκλησία εξετάζει και αναθεωρεί το ρόλο της Ενορίας για την πνευματική πρόοδο των πιστών. Οι ευλάβειες των παλαιοτέρων δεν προσελκύουν πλέον τους νέους και η επαφή των πιστών με την ενορία κινδυνεύει να γίνει περιστασιακή μόνο για βαπτίσεις, γάμους και κηδείες. Αυτές οι περιστάσεις όμως δεν καλλιεργούν την πίστη και αυτά τα Μυστήρια εγκλωβίζονται στην κοινωνική τους διάσταση, μη προσφέροντας πνευματικό νόημα και ανάταση στους συμμετέχοντες. Η Εκκλησία, λοιπόν, μελετά τρόπους ώστε η Ενορία να γίνει κέντρο Ευαγγελισμού, πνευματικότητας, ιεραποστολής και φιλανθρωπίας. Προτάσεις και ιδέες υπάρχουν πολλές. Η δυσκολία είναι στην εφαρμογή τους διότι στην Ελλάδα έχουμε μικρές και πολύ διασκορπισμένες ενορίες. Η Σύνοδος κατέληξε σε κάποια πρώτα βήματα, όπως η περαιτέρω επιμόρφωση των ιερέων και των κατηχητριών.
Πόσο σημαντικό κρίνετε ότι είναι το ζήτημα της εξωστρέφειας της Εκκλησίας; Ποιό είναι το περιεχόμενο που δίνετε όταν αναφέρεστε στην εξωστρέφεια;
Η εξωστρέφεια δεν είναι τίποτα άλλο από την ιεραποστολή, ένα αναπόσπαστο στοιχείο της Εκκλησίας. Η Εκκλησία καλείτε να βγει προς τα έξω και να κηρύξει το Ευαγγέλιο. Είναι η αποστολή της. Ο Ιησούς πήγαινε να συναντήσει τους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους για να τους μιλήσει για τη Βασιλεία του Θεού. Το ίδιο έκαναν και οι Απόστολοι. Χριστιανοί δεν είναι μόνο αυτοί οι λίγοι που έρχονται συχνά στη λειτουργία. Η Εκκλησία πρέπει να «βγει έξω» και να φροντίζει κι αυτούς που «δεν έρχονται». Η Εκκλησία καλείται να κάνει αισθητή την παρουσία του Θεού στην καθημερινότητα του ανθρώπου. Ο Θεός είναι παρόν σε κάθε στιγμή και σε κάθε τόπο της ζωής μας. Πολλοί άνθρωποι έχουν ανάγκη να το νοιώσουν αυτό και χαίρονται όταν τους το υπενθυμίζει κάποιος.
